να τρομαξουμε παρεα..

ολο αυτο το ολοκαυτωμα

καθε πηγαιας αντιληψης

καθε ανθρωπινης σχεσης

μ εχει κουρασει στ αληθεια

εμμονικοι ερωτες

ερωτευμενοι με ηρωικα φαντασματα

ηρωες ως δολοφονοι

σε σεξουαλικα εγκληματα

που δεν εμπεριηχαν σεξ

υπερσεξουαλικες γυναικες

με αλγεβρικα συμπλεγματα

που πονουσαν σε καθε μια σταλα

την βροχη

να μασταν

να ειμασταν

θα ειμασταν

κοιτα στα ψηλα αγαπημενε

και στα χαμηλα

ευθεια μην κοιτας ειναι εφιαλτης

μας μπερδευουνε αγαπημενε

κοιτα με στα ματια

να τρομαξουμε παρεα..

σε μιαν ακτη γεματη ηλιο

σε τουτη την μικρη βροχη

ενας να μπορουσε να με λουσει..

να μαι καθαρια

και ν ανεμιζω τα μαλλια μου μονο για σενα

ετσι επειδη στην βροχη συναντηθηκαμε

και μυριζες κι εσυ βροχη

μυριζες αγαπη

κι εγω γιασεμι

μα στ ονειρο σου ειχες κηπο

και πολλα ανθη

και τα πιο μεγαλα

ανθιζαν απο μεσα σου

εισουν ο σπορος

ο Πατερας

κι εγω το μελος της συμμοριας που εψαχνες

για παντα θα θελα να βρεχει να σε βρω

σε μιαν ακτη γεματη ηλιο..

wrapping gifts for Christmas

η φαινομενικη μου υποσταση

το εξω μου

ειναι εκεινο που θα πρεπει να σκισεις με μανια

αγωνιωντας να δεις το δωρο..

δεν ειναι οτι δεν με χαρακτηριζει

αλλα ειναι το περιτυλιγμα

και ειναι σαν τις στιγμες

που κρατας το δωρο στα χερια σου

κι ειναι τοσο ομορφο

μα το περιεχομενο

ειναι αδιαφορο

κι ειναι κι εκεινες

που το φτιαξε καποιος χωρις τεχνη

και βαριεσαι να τ ανοιξεις

και κρυβει το καλυτερο πολυτιμοτερο δωρο της ζωης σου

το δικο μου το περιτυλιγμα

σκιστο με μανια και πεταξε το απο αγωνια

ειναι ετσι σιγουρο πως θα σ ερωτευτω..

πριονοφοροι δολοφονοι

ο ερωτας και η αγαπη ειναι ιερο πραγμα

μην γινεστε πριονοφοροι δολοφονοι

μην παρανοητε

αυτο που ζωγραφισες

και ειπες πως ειναι το πορτραιτο μου

δεν ειμαι εγω καλε μου

ειναι το φανταστηκο σου κοριτσι..

κι ευτυχως που δεν θα μαι κοντα οταν θα το καταλαβεις

διοτι θα με τεμαχισεις απο απελπισια..

let me sing for you

Αυτο το τικ τοκ

και της καρδιας

και του ρολογιου

με πιεζει στο μεγιστο..

κι αναρωτιεμαι

ποιο τικ

ποιο τοκ

στ αληθινα ακουγεται

ειναι ωρες που μπορω

ειμαι ικανη να βλεπω

την κινηση του δεικτη της ωρας στο ρολοι

κι οι αλλες που με διαπερνα διαφανος

διαφανη ως ειμαι στις στιγμες

και περνα το τικ και το τοκ

περνα και χανεται

μενει ενα echo..

στο μηδεν εκεινο

ετοιμο

πανετοιμο

για την γεννηση..

ετοιμο για το τελος..

εκει ακριβως ειναι που αρχιζω να τραγουδαω..

i dreamed of you my dear

i dreamed of you my dear

under the white of wild roses

you wear a cloak of light

and light within

you teach me how to brush my teeth

the right way

to smile bright

you teach me origami

to illustrate my thoughts

you always leave a single blank page for me

in between

always in between

and twins as we were born

we have to simulate our eyes

to the dawn..

run Chrysa run

Ναι σ αφησα να τρεξεις

να γυρισεις

να εξερευνησεις

να λαβεις μερος στη δινη

τι θα λεγες τωρα να γυρνουσες πισω να συνεχισουμε μαζι?

μην τρεχεις μονη σου..

Gloria

my mother..my cave of birth

my eternal love

the one

i can love and hate free

mother

so much i gained from your words tonight

you made me remember who i am

you made me taste the flesh of my roots

you made me have a bite

i ll open this plastic cell mother

i ll let my dreams fly to the wind

let them come back wounded

it is freedom that matters..

i ll keep your goodnight kiss of that night under my pillow forever..

a cat, a dog and Sandra

Sandra is a dog

trapped in a cats mind

that s an explanation

of that eternal battle

but she ll always

be both..

double-faced

hunting..

δωρον αδωρον

στην λεσχη των ηλιθιων

ειναι ξεχωριστα τα μελη

εχει μια δυσκολια η συμμετοχη..

πρεπει ν αποδεικνυεις την ηλιθιοτητα σου

για παντα

και πανω απ ολα να την αποδεχεσαι ως κατι ξεχωριστο

ως δωρο..

περα απ αυτο

εχει και καποιου ειδους ιεροτελεστιες

μα ειναι μυστηκες δεν θα μπορουσα να μιλησω

μου το απαγορευουν..

παντα ομως ακομη κι αυτες

σε κανουν να νιωθεις ξεχωριστος στους ηλιθιους

σημασια εχει οτι νιωθεις μελος σ ενα κατι

εισαι κατι..

εισαι κατι..

εισαι..

ποιος εισαι?

αυτος ακριβως..

πες μου τωρα γιατι το ξεχνας?

πρεπει να σε ρωτησω?

τι κανεις?

μια χαρα..

δυο χαρες και στις χαριζω..

"δεν εχει σημασια το μεγεθος"

ναι ναι καταλαβαινω

κι εγω ως επιτημο μελος των "ηλιθιων"

εχω μια σαφεστατη

μεταβαλλομενη παρ ολα αυτα

αποψη των γεγονοτων

αρνουμαι την μεταδοση τους

απο μεσα που δεν με δελεαζουν

και δεν ταιριαζουν πλεον στη υποσταση μου

αρνουμαι να δεχτω οτι δεν φταιω

διοτι φταιω

φταιω

εχω μερος

και ναι "δεν εχει σημασια το μεγεθος"

σταματηστε τα γκαλοπ..

circus scratches your brain..

καπου βρισκεται ενα μελος σου

που χει τη χαρη να γρατζουνιζει τον εγγεφαλο σου

παντοτε οταν δεν πρεπει..

οταν πρεπει κοιμαται σχεδον

κι εχεις εκεινη την υποσταση του ηλιθιου

η του ευκολα να διαβαζεται..

για την στιγμη τουλαχιστον

αληθως

εφ οσων ομως ο χρονος ειναι ευπλαστος

οχι κατα παραγγελιαν

εν δυναμει

that s a fact

και ο παρατηρητης ειναι ικανος να παρακολουθησει το τσιρκο

κι ειναι και υπομονετηκος

τοτε ολα βαινουν καλως..

contradictions..

Βλεπεις εκεινο το νεο κοριτσι στο δρομο

και περπατα αγερωχα

κι εισαι τοσο σιγουρος

πως ειναι ευτυχισμενη

βλεπεις τον γεροντα να προσπαθει μετα βιας

και τον λυπασαι..

κοιτα λιγο καλυτερα..

shoot me down..

(la frontiere de l aube)

it s lovely here really

your guns have not a material existence

my body is safe

it s lovely here really

my body is safe

and my mind can be shot

with your shinny brain shooting guns



it s lovely here really

if you shoot me in the eyes..

fragile steel among..with Sandra holding hands..

i m a clown and you are one of us too

both female Sandra



into the jungle

when the horse is running

running



and you have to stop it to be a loved one



but it s the choice that matters

and bites your skin and your soul..



and your choice is to run

run beyond

all alone..



none could take care of that species..

that fragile steel among..

Δεν φταίει ο σεισμός..

"La frontiere de l aube, Phillipe Garrel, 2008"

Κατά τον νου παρελκομένη

θα μυρίζω μιαν αιωνιότητα

όταν με παίρνεις στους ώμους σου..



Θα μαι ετσι πιο ανάλαφρη

το κρασί θα γίνει τσάι



γροθιά μέσα στη γροθιά

και με γερό στομάχι



Θα κατεβαίνεις τις σκάλες για κάποιο τρένο

και θα σου χω φτιάξει γεύμα για τον δρόμο



Θα χω στολίσει με λουλούδια το σπίτι

και θα σαι πίσω..



Στο υπόγειο θα ναι οι αναμνήσεις μας

θα κατεβαίνουμε που και που μόνοι

να τις πιάσουμε στα χέρια μας



Φωτιά δεν θα βάλω σε καμια



Οσο για την συνέχεια..

ο αρχιτέκτονας και ο μηχανικός εχουν την ευθύνη



δεν φταίει ο σεισμός..

on the bus..

Οχι δεν υπολειπομαι στο θεμα των συναισθηματων



απλα ξερω πια

πως η κοπελα που γελα μονη της στο λεωφορειο

δεν ειναι απατραιττητα ερωτευμενη..



η ελλειψη συναντησης και συνχρονισμου

η της μη αποδοχης μιας καποιας ιστοριας και δεδομενων

δεν με καθιστουν αναισθητη..



μπορω ακομη να φοβαμαι

μπορω ακομη να κανω ποδητατο



ειπαμε αυτο δεν ξεχνιεται..

Mona Lisa

This damned world

could never give a hug to creation



always a battle



none to wear your wings as a gift

they have to buy or gain..



maybe an insane one..



the matter of insanity

thousand faces..



choose one to smile or cry next to yours (insanity) ..



pretend he is your Mona Lisa..

he smiles or he smiles not?

"The beast in the jungle" Henry James 1903

“Of the way you did feel?

Well, it was very simple

You said you had had from your earliest time, as the deepest thing within you,

the sense of being kept for something rare and strange,

possibly prodigious and terrible,

that was sooner or later to happen to you,

that you had in your bones the foreboding and the conviction of,

and that would perhaps overwhelm you.



”“Do you call that very simple?” John Marcher asked.

She thought a moment.

“It was perhaps because I seemed, as you spoke, to understand it.

”“You do understand it?” he eagerly asked.

Again she kept her kind eyes on him.

“You still have the belief?

”“Oh!” he exclaimed helplessly.

There was too much to say.

“Whatever it’s to be,” she clearly made out, “it hasn’t yet come.”

αδρεναλινη..

Περασε κιολας ενας χρονος

απο τοτε που δεν μ αντεχαν τα ποδια μου



ποσο αργα και ποσο γρηγορα

και ποση αδρεναλινη



ποσα προσωπα που υπηρξα



και τωρα καπως αλλη

εχω την αισθηση πως τοσο καιρο ποτε δεν με βρηκα



μονο τωρα δα σ αυτον τον χρονο που περασε με τον Δια στο κεφαλι μου

μεσα απ τα δρωμενα,

θυμηθηκα ποια ειμαι



με γνωρισα συστηθηκαμε

μιλησαμε μαλωσαμε κλαψαμε για ωρες, μισηθηκαμε, αγαπηθηκαμε ..

πανω απ ολα γνωριστηκαμε..



τι κριμα τοσα χρονια

να πρεπει ετσι να το αναρτησεις για να σε βρεις



θα μπορουσαν ισως να ναι θαυμασια

μ εκλεκτικοτητα και ανδρεναλινη συναμμα



θα μπορουσε..



μα ειναι ανωφελο το ταξιδι εις ατοπον που κανω..



το σημειο ειναι τωρα..



στο τωρα διψασμενη

για λιγη αδρεναλινη..

a cup of tea..

i wish for a mafia childhood event..



when you rub my birthday cake on my face

and i like it..



when you laugh at my balloons..



but we can always have a cup of tea..

the black and white rabbit..

i was a French woman walking on the street

elegant..

for my grandma today

she brought me some food she cooked

as she always do



but i had that dream of those two bunnies

a white and a black one



the black one died young

the white one became a man



disturbing for me

but i was always a generous one

even in my dream..



never care none of the bunnies..

i met that big man

too tall



i was on the bus

my i pod was reproducing the Tool band



i had only at that time just noticed his hand grabbing a column on the bus

i was studying it..



and it might have been an energy matter

he started a dialogue to me



for the love for the objects

i thought he meant my i pod



i didnt stuck there..



and then he started analyzing his thoughts..

i agreed in some of those..



but i had to catch the next stop..

καθαρξις..

εξαιρετικο το σχεδιο και τελεια η υφανση

μοιαζει σαν ολα αυτα που δεν θελω ποτε να γινω..



κι ομως ισως να γινηκα στις φορες..

και σιγουρα οφειλω πνευμα κατανοησης



αλλα δεν νομιζω πως δυναμαι πια



νομιζω πως αρκει και που το σκεφτηκα

θα υπαρξει μια καποια καθαρξις..

afraid..

waiting for that killing smile

to kill me an immortal to be



a shinny knife into my heart



were i can swim into our blood

red roses blooming..



waiting for the kill..



but i have this little fear..



i ll leave before the knife throwing scene..

afraid..

i m a ninja..

και καποιος μου λεει ν αφησω τα υδατινα

ν αφησω το διαλεγμενο κυμμα



για το χερι που θα υποσχεθει να με χαιδευει



κανενας σαν την θαλασσα..



τιποτε να μην ζητα..



κι οσο για την διψα που φερνει τ αλμυρο νερο..



μ εχουν εκπαιδευσει οι ninja..

she s a Modigliani..

καπου σε μια πορτα μπροστα στεκεσαι κι εσυ



εχεις βαλει τα "καλα" σου



χτυπας το κουδουνι

κι ειναι ομορφη..

τοσο ομορφη..



μοιαζει με πινακα του Μodigliani στην φαντασιωση σου

μ εκεινη την οβαλ θλιψη..



χαιρεται πολυ που θα πιασεις για λιγο το πινελο

ποιος ξερει τι θα κανεις στο πορτραιτο της..



κι εγω εκει σε μια πορτα

να την ανοιγω να την κλεινω

να φοβουμαι πολυ το μεσα..



σαν το παιδι με το σκοταδι

καρδιοχτυπημα του φοβου..

θα ρθουν και για μενα οι καιροι



να μπω αφοβα στολισμενη να συστηθω..

μαγεμα η φυσις..

Ορθα ως ειπε ο Σολωμος



"Μαγεμα η φυσις κι ονειρο

στην ομορφια και χαρη.."



μα εγω εδω που στεκω αναγκαζομαι

ν ακουω λαικους υμνους των καιρων απο κοκκινα γρηγορα αμαξια

με περιεχομενο τ αρσενικο των καιρων..



απεταξαμην..

broken grass..

Oλα αυτα

μ εκαναν σχεδον ατσαλακωτη.



Xρονια τωρα,
πνοη στη πνοη,

περιφερομουν,

διχως  χρονο για μενα.



Μα  αυτο που αντικρισα,

στα τοσα ταξιδια νου και σωματος,

οταν πια επαψα να δωριζω,



ειναι περιχυμενο με σαντιγυ

για να μην φανει η ασχημια του

και η απαισια γευση του.


Οπως στα τουριστικα εστιατορια με τα πολλα καρυκευματα

στο σαπιο κρεας


η αλλοτε

η πρώτη κουταλιά  του γλυκου

και μετα να λιγωνεσαι..



Γριφος πανω στον γριφο

αιωνια να ναι η αναζητηση


για σενα.



N αλλαζεις μερα με την μερα,

οχι στην δομη σου,



η δομη ποτε δεν αλλαζει.


Nα παρακαλεις για την παυση.
Nα κυληθεις στα χαμομηλια

και να χεις καποιο χερι να πιασεις,


 να μυρισεις τ άρωμα που γεννιεται οταν σπαν το χορτάρι τα κορμια σας..

Αιτηση Χορηγιας

Εγω η Χρυσα Ασωνιτη αιτουμαι υπαιτιου δια την ανασυγκροτηση της καρδιας

ως εξισου και των βαθεων



υποδεχομενα ειναι τα εξης..



ταξιδια εις Χωρας μην εχω γνωρισει

εισβολη σε χορους μην εχω χορεψει



εκπαιδευση δια την εξαπλωση βελτιστων δυνατοτητων εις τον τομεα της οργανωσης σκεψεων και δρωμενων



απαραιτητη προυποθεσις το ανθισμα της καρδιας και το ανοιγμα των δακτυλων

οχι ως υβρις στον συναθρωπο

ως υποδοχη των εξ εμου δακτυλων



παραταση της οργης οποτε εκεινη συγκρουει την αγνοια και την φαντασια..

passport to laughter..

Δεν θυμαμαι στ αληθεια ποτε ξεκινησαν οι φαρσες

αλλα δεν εχει σημασια..



ακομη προκαλουν το ιδιο γελιο



νομιζω ξεκινησαν εκει που σταματησε το δραμα



που καθε αλλο παρα δραμα ηταν τοτε

απλα αδυνατουσα να το δω ως αστειο..



ναι το παραδεχομαι

ειμαι ο καλλιστος γελωτοποιος του συμπαντος



αλλα πρεπει να με παρακολουθησεις στα κρυφα



για να βιωσεις τη απολαυση



δεν ειναι ευκολο ν ακουσεις τα κουδουνακια απ το καπελο μου

πρεπει καπως καπου με καποιο τροπο να μ αγγιξεις



να χεις το passport..

fixing the problem..

we need to fix this..



there s a major problem

into the very very deep



it creates marvelous thoughts not corresponding



it s not the price of water..

we are not really in a lack of it



ding dong

i ll make you draw a storm



dusty wild

into the heart



ding dong

its the bird on the wall



wake up the sun is rising

you have to work



you have the freedom there to create a lifepath



ding dong..

i was just kidding..

go on..



as "Tears go by"..

cheap wine for a wealthy soul..

Φθηνο κρασι

πλουσιες σκεψεις



δωματιο αδειο

και γεματο



στρωμα..

θαλασσης

ακουω και τα κυμματα

μονο που εχει μεσα αερα και σπαει ευκολα



νοτες συνχορδισμενες

στις αμφιταλαντευομενες εναλλαγες..

απλα πραγματα..



ναι βεβαια..

spiral perception..

i wish for the wishes..

let my wish be true..



except my hidden one

and please make them true

those in white glittering..



those of a child

or an "never grown up" one



no wishes for me

except from the wishes for your wishes..



i dont really really care

i ll be into the adventure..



simple character..



smashing my boot on..

to your face

when i have to..



licking your Chantilly lace

with the perfection of a tongue s movement



moving you

into my spiral perception..

οι εμμονικοι ανθρωποι..

Οι εμμονικοί άνθρωποι
νομίζω πως θα ναι έτσι στο πάντα

ποτέ με την δεύτερη ματια
δεν θα ναι λευκό το τοπίο

θα στάζει απ το μέσα τους το μπέρδεμα
λιγο κόκκινο
λιγο μαύρο να το λερώσει

λίγες οι στιγμες τ απόλυτου λευκού..

σε κάποια εικόνα

σ εκείνη την στιγμή που ακούν τη αναπνοή τους

που αναγνωρίζουν τα βασικά χρώματα μέσα στο λευκό

τα ξεχωρίζουν

και δεν νομίζω πως υπάρχει άλλη γιατρεια
πέρα απο την τύφλωση.

Aυτο που ειμαι..



να μου λειπουν οι βροχερες μερες για να ξεπλυθω



ανικανη πια γι αυτο

αναρωτιεμαι αν υπαρχει απορροφηση η απωθηση..



στην πρωτη περιπτωση

θα ρθει χωρις να το ξερω η καταιγιδα



στην δευτερη

θα κρατω ομπρελλα γιατι το ξερω..



το θεμα ειναι οτι δεν ξερω στ αληθεια ποια ειναι αυτο που ειμαι..

τα σκονακια..

Οι φιλοι..



ευλογια και καταρα



σαν τον ερωτα..



μ ερεσει στις δυσκολες στιγμες

που εχω την αγγαλη τους



κι ειναι και καπως

σαν να το χουμε σχεδιασει



το πρωι δεν εχει πολυ σημασια κι αν το βλεπω η οχι



ετσι κι αλλιως ο ηλιος θα λαμπει και χωρις εμενα

περηφανος



μα πραγματικα πρεπει να ευχαριστησω το συμπαν

για τις λυσεις

τα σκονακια



στις δυσκολες στιγμες..

lullaby

Η διαδικασια ανηκει εξ ολοκληρου

στο πνευμα μου



και σ ενα αιωνιο αστειο παιχνιδι με τον Χρονο



σαν παιδι που παιζει μ αορατο παιχνιδι



κι ομως μπορει να το αγγιξει στα χερια του αληθινο..



κι οταν το βαριεται το σφινωνει καπου

το κρυβει μην το βρει η μητερα..



η μητερα ειναι αυστηρη μ αυτα..



"τ αλλα παιδακια δεν κανουν ετσι.."

ως ειπε ΣΤ



κι αν αρχισουμε την αντιλογια

δεν θα μου πει παραμυθι και νανουρισμα..



παλι δεν θα μπορω να κοιμηθω..

please let my fingers dance..

There s always a couple

the number two crawling



crawling each other thoughts

words



pieces of mirroring

bumping each others face



no meaning



only scars which will fade away



we have to focus on the holding of the hand

to find the real fitting



my hand into yours

your hand in mine



let our fingers have their dreams

dancing at the hollowed moments



let our fingers move loved



let our fingers play their song

and please



please let them dance..

shame on me..

Θα τολμησω να το ντροπιασω τ απεναντι φυλλο



και λυπαμαι

τ αγαπω πολυ



αλλα να..

ειναι που ειστε

καπως εκει στην ευθεια και πατε



και πατε

σταματατε..



ειναι οι στιγμες που σας ρωταμε

"εχεις κατι ?"

"οχι τιποτα"



οι στιγμες εγκλεισμου

απουσιας μοιρασιας



μονος θα το λυσεις το ξερω..



οχι αυτο δεν εχει κατι το υποτιμητικο

εννοειται..



αλλου θελω να καταληξω



βαριεμαι να το ποιησω



θα το πω ευθεως



ευχομαι καποτε να βρεθει ενας αντρας

να μην μπορω να τον διαβασω



να μην καταλαβαινω το ψεμμα του..

να μην αναγκαζομαι να παιζω

role playing games



a wish for the new year..

bling blong to the limits..

Δεν ξερω τελικα οντως ως παρατηρητης

αν δυναμαι να κρινω ορθα



γιατι πρεπει μετα να γινω παλι εγω

απεναντι σε μενα



αυτο το θεμα

που καθε μερα αλλαζω

με τοση ταχυτητα

μεσα απ τα δρωμενα και τα βιωματα της ημερας..

και τις σκεψεις που δεν παυουν ποτε

και δεν μ αφηνουν με τιποτα στα χερια καποιου Μορφεα να με κοιμησουν



κοντευει να με ορισει ως σχιζοφρενικη



παυση..

πατα την παυση



κινδυνευουμε..



δεν ειναι απλα τα πραγματα οταν αμφιταλλαντευεσαι οριακα..



σε κανουν καπως ν ανησυχεις..

the man i love..

The man i love

will not really like me



he ll be inspired



i ll be his little girl

to built a woman



he will always have an opinion



of what i wear

the styling of my hair..



he ll bring my best out

he ll be judgmental in a gentle way



i ll be his silly little girl



i could say my silly things without a judgment

i could play all night long..



never leaving a scar..

τ' απλωνουμε στον ηλιο..

Οταν θ αποφασισεις
να σαι παρατηρητης
θεατης
της ασπρομαυρης ταινιας μας

θα ναι πια στα σιγουρα αργα
λογω της απουσιας χρωματος

Δεν θα μπορεις πια να δεις το χρωμα του φορεματος μου
θα έχει γινει αλλο στη σκεψη σου πια

αυτο που ταιριαζει στην ιστορια


Δεν θα χει πια ομως καμμια σημασια

ως αναμνηση

ως επαναληψη


Διοτι το χρωμα γινηκε για κεινη τη στιγμη

μετα ολα ξεθωριαζουν

τ απλωνουμε στον ηλιο

γι αυτο σου λεω
ειναι οι στιγμες...

a dirty pink

wanna be a fool to someone to caress



words will be like a playground

no fights



i ll be your little foolish girl

always a disaster



i cannot cook

i hate to iron



i m not intelligent

i laugh because i have to



i dont get things right

and i mess all things up

like a dirty pink



i love to do a man s work

i m good at every man s dealing with the housework

but i really hate the ironing



and i m the worst at cooking



i m also oversensitive at times

when you are a liar



hard as it will be the truth

smoother is for me than a lie



i want you to be free



free as a bird

follow your dreams



have one night stands

i don t really care..



but

please let me be the fool to your caress

your only one..

Sandra as a part..

Δεν ξερω στ αληθεια

τους ανθισμενους κρινους



ηταν ωραια που ηταν στον κηπο σου

σκυψε και μυρισε τους



ας παψουμε πια καθε αναλυση



το ξερεις

μας κανει πιο "ανοητους"



θα ποδηλατοδρομησουμε

στην ανηφορα



η φτωχεια θελει καλοπεραση

που λεγαν και παλια



και στ αληθεια δεν ξερω

αν ειμαστε οι σοφοι η οι ηλιθιοι σε τουτη την ιστορια



και μιας και ειπα για Ιστορια



ας μην ειναι δεδομενο της κρισης μας

τιποτε δεν υπαρχει



κοινωνικοπολιτικα

αισθηματογνωμικα



μονο το τωρα..

σταλα στην σταλα



ασε την κλεψυθρα

κατασκευασμενη απο επιθυμιες

που πρεπει ν απαλλαχτουμε αμεσα..



γιατι το ξερεις καλα Sandra

οτι οταν περνας χρονο στο μηδεν



κατι θελεις να πιασεις..

"nero" νερο

και δεν ξερω στ αληθεια τι ειναι προτιμοτερο



να επιλεγεις στα στενα



η να χεις το χαος

και να μην μπορεις να επιλεξεις



να μαχεσαι την καθε σκεψη

μια να σαι απο εδω

μια να σαι απο εκει



και ποιος εισαι?



η πνοη του ποιος εισαι ειναι γνωστη σου

αλλα

τι πραγματικα θες



ολα βγαινουν σ ενα αδιεξοδο και τελικα τιποτε δεν θες

το τωρα να κυλα..



να κυλα..



αλλα καπου φτανει και το νερο οταν κυλα

σε μια θαλασσα σ ενα ποταμι..



ειναι ομως και παλι νερο..

αυτο ειναι που εχει σημασια

η γενια μου..

η δικη μου γενια

ειναι αδικημενη



και στην δοξα

και στο χρημα

και στον ερωτα



η δικη μου γενια ειναι αδικημενη

γιατι δεν ειχε την ευκαιρια

η τουλαχιστον οχι ακομη να πλασσει κατι



πλαθει στο μυαλο της

μαχεται καμμια φορα με το σωμα και το στομα



η δικη μου γενια

ζει την εφηβεια στα 30

κανει παιδια στα 35



στερειται 10 περιπου χρονια

αυτο που κανει αναμεσα

ειναι η εισπνοη μιας συρροης σουρεαλιστικων δρομενων για την μετεπειτα εξελιξη της



η δικη μου γενια στολιζεται για να ναι ομορφη με περιττα στολιδια

η δικη μου γενια ερωτευεται για ενα βραδυ



η δικη μου γενια δεν γνωριζει τον γειτονα



η δικη μου γενια απολαμβανει τις τεχνες σας



και τα "τεχνηματα" σας

τις αποφασεις σας



και τους ερωτες που ξεχασατε

και τωρα ολοι παιρνετε ηρεμιστηκα για να κοιμαστε τα βραδυα



και μ εχετε βαλει ν ακολουθω το μονοπατι σας

κι εσεις νομιζετε πως λοξοστρατω..

το Ποτε το Παντα και η Ινη..

Παντα εννοειται πως εχει σημασια το ταξιδι

κλισε στιγμες που λες "Μην μ αφησεις ποτε"



οι λεξεις που εμπεριεχουν τον Χρονο

παντα με πνιγαν

απο μικρη



το ποτε

το παντα





το ποτε γιατι ειμαι κακομαθημενη

το παντα γιατι ειμαι εγωιστρια



δεν πιστευω πως αλλαζουν αυτα ποτε

ισως λιγο στην αρχη του βελους οταν σε χτυπα

αν θα χεις τη τυχη



μ εκεινο το δηλητηριο που ποτε δεν το ξεχνας

εισαι εθισμενος πια αφου το γνωρισες



ειναι αλλιως οταν το φανταζοσουν



ποτε δεν το ξεχνας

το ζητας παλι



και νομιζω τελικα πως ο Ερωτας

θα πρεπε να χε αλλη λεξη



κατι που να τελειωνει σε -ινη

a real hero..

οταν ερωτευονται το ασπρο και το μαυρο

παντα θα ναι γκρι



οτι κι αν εικαζουν

για την ελξη των αντιθετων



ολα δικαζονται στην συμπνοια

οταν εκπνεω θα εισπνεις

οταν εισπνεω θα εκπνεεις..



κι αναρωτιεμαι αν μπορει κανεις στ αληθεια να ξεγυμνωθει χωρις φοβο



παντα θα βαστας ενα λευκο πανι στα χερια

για εκεινα που ναι για σενα

και για τον αποχαιρετησμο..



αλλα ασε για λιγο τις λεξεις

ασε να ναι μονο η σιωπη και η γυμνια



μην στολιζεις ειναι περιττο

και το καταλαβαινω παντα



απλα σ αφηνω γιατι σ αρεσει

νιωθεις ηρωας

και μ αρεσει που νιωθεις ετσι..



αλλα πρεπει να γινεις πραγματικος ηρωας..

Dali and Niagara

Ποια να ναι αραγε η χρυση τομη στον Ερωτα

ερχεται αγερωχος



με ποιο σπαθι να τον νικησεις



δεν τα ξερω τα οπλα

ασε που τα παραδινω

για την στιγμη αυτη

αυριο δεν ξερω



αυριο μπορει να ξυπνησω παλι πολεμηστρια

του αιθερος



a rolling stone



που κανεις δεν θυμαται την αρχικη ενεργεια της ριψης

οχι οτι εχει και καποια πραγματικη σημασια



wanna live in a dream sequence

σ εναν πινακα του Νταλι



να ναι υμνος τον σουρρεαλισμο..

να ναι Νιαγαρας



να με ξεπλενει απ το λογικο κι επομενο..



τα προσδοκουμενα

να ναι διαφανα

σαν το νερο



μ αρεσει πολυ ο ρολος του ανοητου

αφηνει περιθωρια αναπτυξης..

holding your balloon..

You are a fuckin stable

and i scratch my nail

into your braincells



no blood in the scene



an idiot

and a wise one



they could conquer

the grass

its limits

its humidity



they will then dance green



tears will always make a bloom

nights always a full moon



tie my shoes

we have to run



are you still holding your balloon?

η εμμονη με τα ακρα

Αυτη η εμμονη με τα ακρα πρεπει να ναι του Ιχθυος



παντα ν αναλυω τα χερια

το σχημα την κινηση τους

ειναι σαν χαρτης για μενα

σαν ψυχογραφημα



δεν εχω διαβασει ποτε τιποτα γι αυτο

δεν ειμαι ειδημων



απλα νιωθω



και κατακλυω..



με τα κατω ακρα ειμαι ακομη πιο αυστηρη..



ειναι σαν δηλωση..

αυτος ειμαι

αυτη ειμαι..

trains

Μου αρεσουν τα τραινα

η μαλλον

μ αρεσουν τα παραθυρα με τα κινουμενα καρε


δεν ειναι μονο τα τραινα

ειναι τα οπτικα παιχνιδια που μπορεις να παιξεις

αν εχεις ορεξη

και εμπνευση


που εχουν να κανουν με την κινηση και την οπτικη


το τελευταιο που επαιξα πρωτη φορα το ανακαλυψα

ειναι στο τρενο που προσπαθεις να εστιασεις το βλεμμα σε μια ραγα

καθως αυτο κινειται..


και την βλεπεις να φευγει


σαν οταν εστιαζεις στην φωτογραφια

κι ειναι ολα τ αλλα blur αλλα με κινηση..

cookies of fortune..

Θα μπορουσε να ειναι ο ηχος του λυκου της αυγης

το αναπαντεχο ξυπνημα



εκεινο που θα χεις αγγαλια τις Νεφελες

ως φιλες



δεν θα τις φοβασαι πια

δεν υπαρχει φοβος



μονο εσυ ξυπολητη

στα σταχυα μιας παρανοικης θαλασσας



που ερωτευτηκε την ξηρα

και θελει διαμεσου σου να πνιγει για παντα

η να πεταξει αν μπορει..



τα φτερα τ αγοραζεις με ποικιλους τροπους..



εμενα μ αρεσουν αυτοι που δεν ειναι λαμπεροι

αυτοι που γευονται τα μπισκοτα της εξερευνησης..

Sandra part nine forty

You know me the best

we are similar



i know where to wave

i know where to be blind



even if i am a drunk

even when we travel for an ear



when i draw the spiral

of its sculpture

you stand behind me

lusty



for the creature

i ve created



put your hands on it

with the mothers love within..



smell the portal vein

sniff the dust like a junkie



love me

as above

so below.....

θελω να μπορεις

Θα χει αυτο τ αρσενικο ειδος ευφειας

που δεν θα μπορω ν αντικρουστω



τα χερια του θα παιζουν πιανο

στο κορμι μου

με μελωδιες που κανεις δεν εχει ακουσει



φιλοδοξος και δυνατος σαν το διαμαντι



κιτρινη εγω σαν τον ψευδοναρκισσο

the daffodil



στο ανθος μονη μου να με ποτιζεις



θελω οι νοτες σου να με μπερδευουν ησυχα



να μπορω να κοιμηθω



θελω να μπορεις..

diving..

Οχι δεν ειναι γιατι δεν ξερει ν αγαπα

ειναι γιατι δεν το κανει οπως τ ονειρευεστε



μιλαω σ εσας του φυλλου μου



κι εγω μπερδευτηκα πολυ στην πορεια



ο καθενας εχει τον τροπο του

οχι τον δικο σας

κι ειναι εκει που νιωθεις

πως δεν μπορει δεν ειναι ικανος



η τα βαζεις μαζι σου

ψαχνεις τα λαθη



και τον πειθεις κι αυτον

και πεφτει στην λυπη..



..ακολουθει ο ευνουχισμος..



οχι δεν γινεται ν αγαπαμε ολοι με τον ιδιο τροπο..



αν πνιγεσαι κολυμπα στην ακτη

αν αντεχεις απολαυσε την βουτια



και πιστεψε με εχει πολλα θαυμασια δωρα ο βυθος

αλλα πρεπει να μαθεις να κρατας την αναπνοη σου



θελει γερα πνευμονια..

θαλασσα-μητερα

Απ την μια να θελω να πιασω το δοξαρι

μ επιθυμια να δημιουργησω την ομορφοτερη μουσικη

αυτη που θα συνορχιζεται με τ ανθισμα των ανθων..



κι απ την αλλη να κρατω το μαχαιρι για αμυνα..



το σιγουρο ειναι πως και στα ψηλα τα κυμματα

και στ αγρια ξερω πια να κολυμπαω



αυτο που φοβουμαι πιο πολυ ειναι οτι το γνωριζουν

κι εκει που χανουν την υπερτατη ευκαιρια του πνιγμου

μ αφηνουν απλα να παιζω στα κυμματα σαν παιδι..



και τ απολαμβανω

αλλα μετα ερχεται η στιγμη



που ακουω τη φωνη της μητερας

πως ηταν αρκετο το παιχνιδι για σημερα

κι ηρθε η ωρα του μεσημεριανου..



αλλα ετσι οπως και παιδι

ετσι και τωρα θ αντισταθω

και θα κλαψω

που μου διακοπτει το παιχνιδι..



δεν ξερω μητερα αν θελω να γινω ενα με την θαλασσα

γιατι για ολα υπαρχει τιμημα

και τ αλμυρο νερο βγαινει μονο απο τα ματια..

simplicity

Νομιζω πως σ αυτον τον κοσμο που εχω δημιουργησει,

η απλοτητα,

που αναζητω

τοσο πολυ

εχει κλεισει μεσα της ολη την περιπλοκοτητα..



..μια που πηδω να την φτασω

και καθε που πηδω

την αγγιζω για λιγο

και μπερδευονται ολα μεσα της απ το τρανταγμα..

Υμνος στον Dorian Gray

Εχουν το δικιο τους οι Stone Roses

οταν λενε οτι

"δεν υπαρχει λογος να πουλησω την ψυχη μου,

ειναι ηδη μεσα μου"



διοτι ειναι το ιδιο παντα ακουσιο εθελλημενο λαθος

παντα μπροστα στην πιστη της αιωνιοτητος

η στη τρελλα του ερωτα..



εκει που πουλας την ψυχη σου..



διοτι δεν ξερω στ αληθεια τι μπορει να πει αυτο

το πουλαω την ψυχη μου



οταν δεν εισαι ο Dorian Gray

κι οταν δεν γερναει μονο το πορτραιτο σου

αλλα η σακκα που κουβαλας..





"the only way to get rid of a temptation is to yield to it.."

keyboard piano sessions

Παντα (υπ)αρχει

η Αρχη



οσο κι αν συνεχιζω να παιζω πιανο

μ αυτο το πληκτρολογιο

ποτε δεν θα γινω μουσικος

δεν μ ενδιαφερει κιολας στ αληθεια να γινω

φτανει που εχω μιαν αληθεια της στιγμης

να την φορτωνω λεξεις και νοτες..



παντα κατι θα βρω να μου φτανει

διοτι παντοτε ζω στην φαντασιωση του πλουτου



ετσι να διαβαινω μοναχη

και να ναι μαζι μου δοκιμος ο Πλουτος

στα 18 του

πιστος

και ξοπισω μου η καταρα της ευλογιας



αυτο που παντα πλουσια νιωθω κι ειμαι πτωχη..

ο ερωτας στα χρονια της φαγουρας..

οχι η προσπαθεια μου

δεν ειναι ποτε η ελαχιστη


η μεγιστη παντοτε


μ εξαιρεση τις στιγμες που αρνουμαι οποιασδηποτε προσπαθειας

για τους δικους μου λογους


αναμενω την υστατη στιγμη

του φωτος

στο προσωπο σου


εκεινου που θα βλεπουμε μαζι τα εντομα και θα γελαμε

αλλα δεν θα υπαρχει φαγουρα..


θα ναι το δωρο μου τα πρωινα

λευκο χαμογελο

και στο δικο μου προσωπο

και στο δικο σου


θα ναι το αρωμα του ξυπνηματος κι εκεινο που κοιμηθηκαμε

σαν την λεβαντα


και δεν θα μπερδευτουμε ποτε με τ αρωματα

θα χουμε την οσφρηση οξεια..

naked lunch..

Today i was for sure a figure in that

Cronenberg movie



thousand, millions of bugs

in front of me



making circles inside circles..



i had the strength

not to throw up on them..

(Αντι)λαμβανομαι

Καπου προβαλλεται η ιδανικοτητα των 45 κιλων

ευχαριστω δεν θα παρω


δεν ξερω στ αληθεια

αν αυτο ειναι κατι που θα με ορισει ως περισσοτερο προσελκυστηκη

σαν φιγουρα στο μετεωρο συμπαν

λογω της μαζας της σαρκας μου


μα προσωπικα

μου προκαλλει λυπη η θεα ενος

στερημενου κορμιου


διοτι εδω δεν μιλαμε για φυσικη κατασταση

μιλαμε για την ατερμονη ηδονοβλεψια

του ληψανου..


μηπως αναζητουν τελικα καποιοι την νεκροφιλια

αθελα τους

για να μην υπαρξει μαχη?


ουτως η αλλως

αυτο δεν υσχυει

ευτυχως που εχω αντρες φιλους

και με ξυπνουν που και που..


διοτι εμεις οι γυναικες χανομαστε ευκολα..


η αφορμη γι αυτη την γραφη

δεν ηταν τα fashion shows που συμμετειχα


ηταν οι στιγμες που φερνει ο χρονος

για να σε κανει να σκεφτεις παραπανω


ηταν εκεινος ο ανθρωπος χωρις χερι

οχι ο ζητιανος

αυτος που πιστευει και μπορει ολα να τα κανει


ηταν εκεινος με το σπανιο δερματικο νοσημα στην Πλακεντιας τα πρωινα


ηταν εκεινος με το αλλοκοτο προσωπο..


που σε κανει ν αναρωτιεσαι για τις ζωες τους

και να καταληγεις

στο ιδιο παλι οπως τοτε

που καποιος λυποταν εναν γεροντα

λογω της ηλικιας του


και τοτε του ειπα

πως η θλιψη και η αγωνια

δεν βαστα την ομορφια και τα χρονια


εκεινος ο γεροντας που βλεπεις και λυπασαι

ισως αγριευε πολυ στο αισθημα σου

γιατι μπορει να ναι και γιοματος..

μετα το λουνα παρκ..

Μετα απ αυτο το λουνα παρκ

και την τελευταια αναβαση

στο τρενακι του τρομου


που ευτυχως πηρα την αποφαση

να πηδηξω εν κινησει

παρα την επικινδυνοτητα της στιγμης


πραγματικα υπαρχουν στιγμες

που θελω να ουρλιαξω

ποσο πολυ με πνιγετε


δεν εχω διαθεση για κανενος ειδους απολογια

κι αν αυτο το συμπαγες που δεν ανεχεται

παρεμβολλες

χαρακτηριζεται για σας


υπερμετρος εγωισμος η με οποιαδηποτε αργκω χρησιμοποιειτε

λυπαμαι..


δεν εχω την δυναμη

ουτε την διαθεση

να κανω κατι γι αυτο


ακομη και για σας που αγαπαω..

Φιλοξενεια

Ποιος στ αληθεια εχει το σθενος

να περπατησει στην τρελλα του αλλου



οταν ηδη περπατα δειλα στη δικη του

σηκωνει που και που καμια πετρα στο δρομο

και βρισκει την λογικη κρυμμενη



σ εκεινες τις επιτυχεις στιγμες..



οταν το περιτριγυρισμα μας

ειναι απο αλλα υλικα

αλλου ειδους υποστασεις

οταν η φουσκα που εγκλειστηκαμε

εχει γινει πιο σθεναρη κι απο διαμαντι



κοφτερη

διαλυει τις αδυναμες

η συγκρουεται με τις πιο δυνατες

τρανταζεται..

αντιμαχεται καμμια φορα



απο παιδια φυσηξαμε μεσα και την φτιαξαμε

στην πρωτη μας πνοη



οι ιριδισμοι του φωτος καμμια φορα μας κανουν

να πιστευουμε

πως κατι εχει αλλαξει



και κατι αλλαζει

οχι η φουσκα



το σκοταδι και το φως

το χρωμα



ποιος θα μπορεσει στ αληθεια

να φιλοξενησει μ αγαπη

εκεινη την αλλη τρελλα

την διαφορετικη..

a wish..

someone told me tonight is a special day..

and you can tell your wish to the angels..



wishes..



it always sounds exciting

but when i have to wish..



its always difficult

always



i dont remember my childhood wishes

but as long as i remember

they have a short of a pattern



like "que serra serra"

or like

come in the way what it has to be and please make me happy at the time it should be

make the things in the right order..

Κενταυρος εισαι παππου..

ποσο πολυ μοιαζουμε..

θυμαμαι τ απογευματα στο σπιτι

οταν ειμουν πολυ μικρη ακομη



θυμαμαι την μυρωδια του ελληνικου καφε που εφτιαχνες οταν ξυπνουσες απ τον μεσημεριανο υπνο..

εχω εικονες ακομη κ απ την διαδικασια



μου δινες να φαω μπισκοτα και μου λεγες ιστοριες για τους αρχαιους ελληνες

οπως και τωρα..



καμμια φορα μου φτιαχνες ελληνικο καφε

και βουταγα τα μπισκοτα



με πηγαινες στα παρκα

και σ εκεινη την ελια στο δρομο

που επαιζα με την Ναντια



μου ελεγες παραμυθια

καθε βραδυ..

σε θυμαμαι που νυσταζες και σου ζητουσα κι αλλο..



ναι παππου εισαι πραγματικος Κενταυρος

την δικη μου την αυρα τη εχεις σιγουρα κεντισει..

never ending..

never ending never ending



those climbers

on the mountain



they are



never ending



i begin the dive into the mountains

into the rocks

no there is no gold or diamonds there





i like the tough roads..

do i?



i really dont..



i like the highway

riding a pink Cadillac..

eternal "second" lovers

it s the radio sound around the neighborhood

in Spanish about the elections



i only visualize the blue sequence

of our dreams



naked

into the ocean of our souls

our togetherness

with no forevers



we can caress the clouds



only the morning sun on our faces

fading away the thoughts



fading away



living for a moment

lusty for the joy of a second



eternal "second" lovers..



cause everything else

has an end..

Los amantes del circulo polar

i may be in the opposite pole right now.

.but we are always exchanging our messages

no matter how far..



like then when we were both running separated in the woods..

and i fell..



and then its a life of coincidence..



i don t really want to notice..

it makes me angry..



because i ll never never tell our story..

i ll never never live it through..

lust..

On the way to that lighthouse again..



i now ride my motorcycle

i do not need a taxi



i have my own road

ahead

straight



a highway



to the high way



some blood on the road

won t make a matter..



as long as i m alive

in that little short fairytale again..



lust for the lust..

not an again when shored..

i ll go back into my mother s hug

shored in the ocean blue

so blue as i ll never be..



...there will be not an again..

ποτε ξανα..

ποτε ξανα δεν θελω ν ακουσω αυτη την ερωτηση..

"μ αγαπας?"



ειναι σαν να μην σου αρκω ηδη..

I ll be polite..

I just want you to tell me stories

and tuck me in..



let me believe

though i know you re a liar..

it s your nature



you can t go through that even if you are madly in love with me



but please try to be smarter than me



can you do this?



make me not to find out your lie..



or maybe share it with me

as a spicy detail



a full moon

a bright sun in the routine of us



we can also be friends..



sexual matters

may be dangerous

but not for us..



we can always share..



but please be smart

make a lie reality if you have to..



or share it..

i ll be polite..

same old taste..

all of us for that love..

that one


of our imagination

that may come true


and though we experienced the mud

throwing one each other in the end..


like in a birthday party

when someones decides to throw your birthday cake on your face..


the worse part is that we want to make that cake

choose the right ingredients

to make it delicious

and beautiful


but when it smashes you face

it makes no difference..


you may just taste it happy

for one last time


and what you may be sure

wont be the same tomorrow..


it will have the same old taste..

σου στελνω γραμματα..

Παντα ειμουν υπερβολικη σε ολα

στην αγαπη

την απαθεια

την αντιπαθεια



ετσι φτιαχτηκα μαλλον απ την μητρα



απο μικρο παιδι ειμουν ετσι δεν φταιν οι γονεις μου



κανω τοσο κοπο να την σιγασω

και νομιζω πως τα χω καταφερει σε ικανοποιητικο βαθμο για οποιον με γνωριζει

περα απο μενα



αλλα στ αληθεια τωρα δεν μπορω να ξεχωρισω αν ειμουν ειμαι

υπερβολικη

η υπερβολικα αληθινη

για εδω που πρεπει να να πλεκεις γαλλικες πλεξουδες



η αν τελικα ειμαι μοναχικος τυπος..

μπα το αποκλειω αυτο..



η μαλλον εχω αυτο το συνδρομο

μονη να εκπνεω



μαζι να εισπνεω

και να εκπνεω για σενα

οχι για μενα



για μενα εκπνεω μονη

μ εκεινη την πιο βαρια πνοη

που εχω γεννηθει να την κανω γραμματα



γραμματα σ εναν αγνωστο..

γραμματα προς αλληλους

γραμματα με την διευθυνση κοινη αποστολεα και παραληπτη..

λιγο λιγο θελει η ζωη..

Οταν τις πινεις μεγαλες τις γουλιες

πνιγεσαι καποια στιγμη..



ετσι συμβαινει..



θελει λιγο λιγο η ζωη

με την ροη γαληνια..



κι αν εχεις υπερβαλλων εαυτω

κρατα τις υπερβολες

για εκει που δεν υπαρχει ο φοβος του πνιγμου..

σαν να τετραγωνιζεις τον κυκλο..

Μ αρεσει οταν αποστασιοποιουμαι του εαυτου μου

μπορω να δω πολλα πραγματα που δεν μπορει εκεινος να δει



πολλες φορες

αληθινος θησαυρος..



το κανω οταν τυχαινει

δεν νομιζω πως μπορω να το ελενξω στην απολυτοτητα του ακομη



μου ειναι δυσκολο



οχι δεν μπαινω στην θεση κανενος

δεν εννοω αυτο..



ειμαι ο παρατηρητης

αλλα ειμαι εγω ακομη

με τα δικα μου "πιστευω"



απλα αφηνω πισω εκεινο το συναισθημα που εχει την ταση να με κατακλυει σε καθε μου βημα

ακομη και στα μετεωρα που βαινω..



σαν να τετραγωνιζεις τον κυκλο

καπως ετσι..

when i ll be an old woman..

..and when i ll be an old woman

if life will be still bountiful to me as now



i ll have those wrinkles on my face

the map of the destination i followed



i can almost imagine where the hard lines will be



hard will be the lines of specific emotions



hard deep lines on my forehead

from the times i ve been surprised



hard deep lines between my brows

from the times of wonder



hard deep lines at my eyes

from smiling and laughing..



hard and deep will the road be ?

the murderers..

Το τιμημα της ευγενικης φυσης

της κατ επιλογης



ειναι εκεινα τα χερια που σφιγγουν τον λαιμο σου

και τελικα αποφασιζεις να μην κανεις τιποτα γι αυτο



καθως πιστευεις πως ο δολοφονος θα βαρεθει στην ανεκτηκοτητα σου

και την αναισθησια σου..



θα παραδωσει τα οπλα..

εκει κατω στην αποθηκη του..



οχι οτι δεν θα χτυπησει ξανα..

ειναι εμμονικοι ανθρωποι οι δολοφονοι..

δεν ξεχνουν ποτε..

για να υπαρχει καποιο νοημα..

Ειναι στ αληθεια δικο μου φταιξιμο

αυτη η υπερδιωγκωση της μη ανεκτηκοτητος μου?



οχι την φαινομενικη

την εσωτερικη εννοω



η φασματηκοτητα μου ειναι ευγενικη στο πλεον..



το χω βελτιωσει αυτο

μαλλον εξαιτιας των παρελθοντων δρωμενων



αφου καταλαβα οτι καμμια σημασια δεν εχει τελικα

η εξωτερικευση των (συν)αισθηματων

εν λογω "απουσιας" πνευματος



τζαμπα το καψιμμο που λενε..



ασε που πληγωνεται κι αλλος χωρις λογο

γιατι δεν ειναι ακομη η ωρα του..



κριμα ειναι..



υπερεκτημω το εγω μου?

η υποτιμω το ποσο το υπερεκτημω?

για ν αντεξω



για να υπαρχει καποιο νοημα τελος παντων..

τι στο καλο ?

Πραγματικα δεν ανεχομαι ν ακουω την λεξη "βαριεμαι "



ειναι δυνατον?



τι "βαριεμαι"?



τι σημαινει βαριεμαι?

τον εαυτο σας βαριεστε?



σκεψου ποσο βαρετοι θα στε για τους αλλους τοτε..

conflicting junkies..

You junkies of conflicting

you empty men and women



wake up

before your life is gone

stop hitting those walls of my ego



like if you break one

you ll gain my energy



as i hear your head crushing

i feel sorry for you..

wasting your life on silly things..



wake up you make me feel pity for you..



what the hell are you really fighting for?

Red lips

Red lips walking down the street

ready for the hunger

they have the taste of the chilli..



not for everyone to taste

only for the "tough" ones..



high leopard heels

worn from the walks

and a gum stuck on the left shoe



but she realized it soon..

unglued it ..

with no feelings



she started the piano lessons

late at night

her only spare time for herself..



she wants to travel

all along



she s bored of that extravagance

the diamonds she s been offered by men who thought they loved her

they maybe tried..



and the city..



she might prefers a gypsy life

a caravan..



or a boring housewife life..



she doesn t really really know

she always liked the unexpected..

roar!

I m your housewife

your dream



i wash the dishes of our lunch

with hot water to clean our illuminating thoughts



i ll make you a coffee

like my mother did



you ll go to bed for a nap



i ll "swing" the pages of magazines



how to be beautiful

how to be healthy

how to be a "cat woman"



i already bought that skinny leathers



i go to my dress room

i wear the leather uniform



i am wild to the mirror

roar!



you wake up

you go down the stairs



you laugh

horny



you forgot that coffee you dreamed..

you make a roar!

that surrealism..

Ετσι αυτος ο σουρρεαλισμος

ειναι που απολαμβανω



ολοι το ιδιο να θελουμε

και διαφορετικα



πολυ μας θαυμαζω στ αληθεια



..πραγματικοι ηρωες..

not just for a moment..

In that world where music makes the idea



where my body my legs my hands

my heart is my own music



and yours is your own



and you hear the notes

and you feel

you smell the sound into its depth



you inhale

bring it in

you exhale your bad thoughts



we are here clear

pure



nothing to hide

nothing to over think



can we do this not just for a moment?

Anna

Περπατησαμε στον μεσημεριανο ηλιο

γλυκος και οξυς σημερα



με το δειλο του κρυο αγγαλια



καθισαμε σ αυτο το στεκι που μ αρεσει

εκει καθομαι και με την Sandra καμμια φορα



ναι Αννα οι ιδιοι ειμαστε παντα

οι ιδιοι απο παντα

αλλαζουμε σκοπους

αλλαζουμε πορειες



και ναι καλα το ειπες

ιδιος ειναι ο πυρηνας



οσο γυρναω πισω

οσο διαβαζω πραγματα που εγραφα τοσο πιο πολυ πειθομαι γι αυτο..



κι εσυ Αννα η ιδια εισαι

κι εγω η ιδια



το εμεις καπου το μπερδευω..



κατι με πιανει να φευγω..

δεν ξερω..



απο εκει που περπατουσαμε ξυπολητες μαζι γελωντας..

σαν να θελω να βαλω τα παππουτσια μου..

about men..

Τους αγαπουσα παντα τους αντρες..

τοσο πολυ επικινδυνα παντα ποτε βαρετα..



μ εκεινη την εφυεστατη αφελεια τους

να τους αφηνω τα βραδυα

να μα αγγαλιαζουν ακουραστοι



δυνατοι



οχι δεν θα τους προσβαλλω ξανα μπροστα τους..

ποτε ειναι υβρις..



θαυμασιο ειδος..

σαν τους ερωτευμενους

Κι αυτη η πολη

σαν τους ερωτευμενους ειμαι ωρες ωρες

που θαμπωμενη δεν βλεπω την ασχημια και την τρελλα της



την αναιρω

βλεπω τις μικρες της οασεις

τα δωρα της

τους Κυριακατικους περιπατους στην

Ακροπολη



με τα ροζ αθλητικα να φιλουν την Αεροπαγητων

σαν μοναδικο ερωτα

που αν τον χασω θα χαθω



οι νοτες στην Πνυκα

να γυρνω την πλατη στη θεα της πολης και να κοιτω μονο τον ναο



Ετσι ακριβως σαν τους ερωτευμενους κι εγω..



να λεω θα φυγω και να μαι ακομη εδω..



να δωσω μια ακομη ευκαιρια

μηπως και συμβει κατι

κι αγαπηθουμε στ αληθεια..

σαν τους Ικαριωτες

Ανοητη ειμαι τελικα να νιωθω θλιψη..

εγω ευθυνομαι γι αυτη την κατευθυνση του νου κι επειτα της ψυχης..



Στην ουσια πρεπει να βρισκομαι σ ενα απο τα πιο ομορφα σημεια..

στο μηδεν

που εχει μπροστα του το απειρο..



κι αυτο το οτι δεν εχω πια τοσες επιθυμιες..

μαλλον χαρουμενη θα πρεπει να με κανει..



ετσι αυτο που χαιρομαι τις μικρες στιγμες

η που λυπαμαι για λιγο..

και περνα ησυχα ο καιρος..



αυτο ειναι ολο ετσι κ αλλιως..



σαν τους Ικαριωτες..

Χειλη απο θαλασσα..

Δεν θα κανω κανενος ειδους απατη,

κανενα σχεδιο,

κανενα πλανο,



ο στοχος ειναι ετσι κ αλλιως τελευταια

δεν υπαρχει

ειναι αορατος



δεν θ αγγαλιασω κανενα αρωμα

που δεν αξιζει τ ονειρο



δεν θα πορευτω κανεναν ηλιο

που θαμπωνει την πορεια



ποτε ξανα δεν θα φιλησω χειλη

φοτρωμενα..



τα αφυδατωμενα θα φιλησω απο τη θαλασσα

αλμυρα σαν κι εκεινη θα με γιατρεψουν για λιγο..



κι οταν θα τα γιανω θ αρχισουν να ζητουν και παλι

και τοτε θα φυγω..



θα χει τελειωσει ο σκοπος μου

δεν θα θυμαμαι πια και παλι..

rainbow rising..

That flesh i have to take care

that one i chose


wish it was only the spirits reflecting


no mouths

to say a word


only spirits meeting

feeling


no misunderstandings

no words to ordinate


simplicity..

pure light and dark


pure shades


melted

blended


make that rainbow rise proud..

if we could film our dreams..

Same spot

orange sofa

17 squares..


breathing each wall


i do the same thing with houses as i act with people sometimes

there is no fitting inside

but i still love them..


that might be the Venus in Aquarius


someone to blame again

not to take the responsibility


blame the stars..


i saw that black skin little child in my dream yesterday

he was so wrecked

lying upside down with a chair on him

hurting


i caressed him

and then

that beauty i cannot describe

that smile

those cheeks..


if we could film our dreams..


that would make me a famous director for sure..

so many many dreams..


most of the times i m confused

i ask my self in the morning what was real,

what was in a dream..


the sad thing

is that i enjoy dreaming

more than living..

Seashells to beautify..

Naked walking on that seashore we first met



no i m a liar..

we first met at that lighthouse



liar again it was the third time i ve ever saw your face

you told me we ve met before

you even told me what i was wearing



i never really remembered

when that time was



i remember my heartbeat

when i was on the taxi reaching the spot of our meeting



i did n t even remember how you looked like



and then i saw you

on the opposite side of the road

nervous

as i was too

and shinning..



it felt like a slow motion that pass of that road



then the first kiss

shy and gentle..



you held my hand..



we walked..

i was always looking down shy..

counting my steps..



i miss that girl..



i now built castles in the sand

every night



that was the truth of a moment we lived



our castle demolished

long before we knew..



i sometimes try to find

seashells to make them beautiful



just for my mind



as we always did in our minds..



it might be a disease..

such as eternity



i wish i was in that old state again

that shy romantic girl

falling in love easily



just with right order of words..

the right feeling of eyes on me..



i ca nt remember at all..

The fear of the sea

we are dancing

our moves coordinated in a very special way



special as we are



never had a body touch,

only spirits caressing..



under a full moonlight..

on a beach..



when i was into that fear of mine..



stepping my foot into the sea..



it was your breathe' s smell

that enforced me..



familiar

and not familiar at all..



and when you dived in

and you told me you had a present for me



you gave it to me

red pulsing..

Isabelle part Zero

I feel it s late for you to come

unpack your stuff



let "la lumiere" shine your own room



" i cant find you.."



no need to Isabelle



even if you find me

i would like to leave



i feel already really tired alone

and even with the thought i ll have to deal with you

that gives me a headache..



to consider your thoughts also,

to consider you..

Χρωμα

Ολοι κατι θελουν ν αλλαξουν

οσοι ξερω

"θλιμμενοι" ολοι

με το κεφαλι ψηλα

βασικα θελουν ν αλλαξουν τα παντα

κι εγω το ιδιο..



θα ηθελα μια ζωη απ το μηδεν παλι



να χτισω



θα θελα να μπορω να χτισω..

θα θελα μια προκληση



κι ας εχανα στο τελος..



ολο αυτο το κενο

σ ενα λευκο δωματιο

να μπαινεις να βγαινεις

και ν αφηνεις μεσα του την παρανοια να μεγαλωνει



εκει στο μηδεν



μπαινεις βγαινεις

μονο για σενα

μεγαλωνεις κι εσυ μαζι της



ειναι ολα κενα εκει στο λευκο ομως..

θες λιγο καποιος να πεταξει λιγο χρωμα



χρωμα "ικανο"να ζωγραφησει στους τοιχους

να χει κι εκεινο αγαπηθει

να ξερει ν αγαπα..

δεν μαθαινεται αυτο..

Trapped

I feel like you all became like a blur here



shadowy men and women

pass me over



some stay to have a chat



love you all

being disgusted at the same time



that fight inside

so many dialogues

with me

with God

with my upper self



all the same

with the same



without shame



i cant suicide again

i passed that Karma

i don t even have that plenty of egoism now



though it would be different now



most of suicides

are based on egoism

on a "pay off"



i owe none anything like this



TRAPPED..

Sharpened..

Sharpened i am..



everything sharpened in my life



the way i move

the way i think

the stories i ve been through



my creations always..



everything has an edge

never degreeding smooth

most of them sharpened in the middle

and then comes the smoothness



maybe the style of my movement which i can never see..



many "names" i ve been given

and a lot of comments of my hands motion

always



wish i could see that once

"delicate childish"



maybe my hands reflect my soul as i think over it now



this child that will never really really grow up inside..



haha i wish..

over-boiled broccolli and salmon

..- " And you miss ? "

- " Broccoli and salmon for me.. thank you"


i choose broccoli over-boiled that i hate ha

but with the salmon on the side ..


..its the complement of the colors

when you put a green next to a red each one empower s each other

in every shade


if the shade matches

then it s the perfection


and the taste..

delicious..

Deaf

- "Are you deaf or what?"

- " I just refuse to hear your "music" it gives a pain to my ears"


-" Are you fucking blind?"

- " i can see "crystal clear" but i raise my hands over my eyes when i feel blinded by the view"


- " Are you an idiot or something?"

- " I deny to spend my brains energy on basics"


- " Are you senseless ?"

- " Make me feel.."

inspired from "Le sens propre"

I was dreaming again



woke up from that noise

outside



i stepped to my window

i dropped a look outside



too much noise for me out there



i ll close that window

figured with all those stickers i ve collected all those years



i m really bored of those games

with the stones

and balloons



i only want to hide myself

behind my room s curtains



i ll maybe drop a stone against the window

sometimes

to exteriorize my anger



i hate my Birthdays

i ve been a clumsy

organized



i allowed my mother

have a look inside once

when i was still a candy seeker



she looked around for the antidote



she thought she offered me the right key..

Sandra part zero

I was thinking of you

never dropped a call



i was thinking of that labyrinth of words

we would exchange

with no meaning



anger and confusion most of them

maybe a drop of what we call cry

all alone after



so much energy

in all those we wanna throw up on them



no reason



the problem is that we feel no reason

at all

both



You are like me waiting for that lost

gang member



to cruel each other thoughts in a gentle way

caressing each other s hand



you thought once more to leave

but i gave you a point



"have lunch tomorrow ?"



great point for me too



you feel old like me

so young to have that kind of feeling..



you made your self experience that car crash again

and again

you thought you were stable



i wont say " i told you "



you had to..



new one tomorrow

bright shine like those just brushed teeth of a child

maybe a little bit irregularly fitted



you remembered of that day

i was crying flipping those photos of me as a child



No Sandra we can t go back again..



we have to deal with it

we ll find the way..



and painful is the way because that s what we are used to

it s not the only way..

οταν βαριεσαι μ ολα αυτα..

Οταν τους βαριεσαι ολους τι κανεις?

οταν ειναι προβλεψημοι?

οταν ο ηχος τους ειναι σαν κουνουπι στ αυτια σου


τι κανεις τοτε?


Ξερω κι αλλους σαν κι εμενα
ο καθενας κανει κατι αλλο


αλλοι τιμωρουν τον εαυτο τους κατα καποιο τροπο
καθονται στο τραπεζι της κουζινας οταν γυρνουν απ την δουλεια
δεν διανοουνται να επιτρεψουν στον εαυτο τους την ξεκουραση του νου

απαγορευεται να κατσεις στον καναπε!

αλλοι σαν κι εμενα
βρισκουν την ουσια σε καποια "ουσια"

τοσο νεα να "καταστρεφομαι"
τι κριμα

αν μ εβλεπα απ εξω
θα ηταν σπαρακτηκο το ταξιδι

τοσο νεα..

is it a prize or a curse?

Is that really

a madness state?



the state of love

that blooming of liquid arms and legs

lips and eyelashes dancing combing each others?



is that a schizophrenic state

or is it the hug

of the hole meaning?



we are wishing to kiss her on the forehead



but it becomes difficult to let the moment dance

maybe



we exchange our energy

on one night "loving each other"



we drink the minutes at the last drop



but that

all that

can t conquer our thirst

our hunger



for a real love



as i think now

i believe most of us experienced it

in it s whole

for an amount of time



and we saw it blurring

through times



giving a shield as a prize

is it a prize or a curse?

Camomile

Ειμαι παλι εκει

μολις κατεβηκα απ τον ανελκυστηρα



και δεν ξερω που ειμαι

χαθηκα παλι..



βλεπω την εξωπορτα

οπως παντα σκοτεινη



δεν εχω αλλη επιλογη



αν μπω παλι μεσα

θ αρχισει παλι να κατεβαινει



ποιος ξερει ποσο βαθια θα με παει..



ας βγω εδω..



Ποσο ομορφα..τι φοβομουν?

λογω καποιας παλιας αναμνησης μαλλον



ο ηλιος λαμπει γλυκος εδω

δεν μου καιει το δερμα



μου χαιδευει το προσωπο

με χερι πιο απαλο κι απ της μητερας μου



Ποσα πολλα λουλουδια

ανθισμενα μες το Φθινωπορο



ουτε ενα φυλλο κατω..



δεν ξερω προς τα που να προτογυρω την μυτη μου να μυρισω

να κανω την μυρωδια να με μεθησει



Και τωρα τ αγαπημενο μου

θα κυληστω στα χαμομηλια

μεχρι να γινω πρασινη



Κανεις εδω μονο εγω..

καπου μεσα μου ειμαι χαμηλα



Θα περιμενω

θα μεινω εδω



ολο και καποιος θα ρθει να τον ξεναγησω

να γινουμε πρασινοι μαζι..

Hunger and Pride..

Σας βαρεθηκα
ολους εσας με τα συνορα και την ομορφια σας..
ξερναω πανω σ αυτην την υπερεκτημημενη σημασια του "φαινεσθαι"

ειχα την τυχη να ειμαι "ομορφη" σ αυτη τη ζωη
κι "ομορφα" περνουσα..

ακομη και σημερα
που εκανα τον αγαπημενο μου περηπατο
ολοι με κοιτουσατε..

ε και τι?
μονο αυτο ε?

γιατι οχι μονο αυτο..

το απολαμβανω πιο πολυ απο εσας γιατι εναι πιο δυσκολο για μια γυναικα..

μα νομιζω πως πιο πολυ θα θελα να μουν αστεγη στο Παρισι
χωρις τιποτα να με νοιαζει
τιποτα να περιμενω

οπως τωρα περιπου
αλλα ειναι αλλιως να χεις το σπιτι σου..

να χω τον χρονο με το μερος μου να μελετησω
παλιους φιλοσοφους

και τους νεους τους πιο σημαντικους
αυτους που διασχιζουν τους δρομους

αγελαστοι η γελαστοι
μ εκεινη την αυρα της στιγμης
να μπορω να την παρατηρω και να την νιωθω

κι εκεινοι να μην εχουν ιδεα ποσα πολλα κανανε για μενα

μ αρεσει το Παρισι για πολλους λογους
σιγουρα μ αρεσουν και οι αντρες εκει
αλλα πιο πολυ
μ αρεσει η γεφυρα..

La Seine..
ειναι εκεινη η δυναμη που σου εκπεμπει
δεν ειναι ο χρυσος που την χαιδευει
η η αρχιτεκτονικη της

ειναι η στιγμες που απορροφησε
τα φιλια των ερωτευμενων..
οι τελευταιες πνοες αυτων που "μεταπηδησαν"

διοτι ο Ερωτας και ο Θανατος
σιγουρα καπου συναντιουνται
και δινουν χειραψια

ισως εκει
στην γεφυρα..

on the bridge again..

Black and white on the bridge again



wearing a black Chanel dress

hairstyling chignon

high heels



standing alone on the outer side



ready to jump into Seine

back to wet



you know how to swim



Dive!



peoples garbage meeting your face

and you are glued on that shinny sense of the coins at the bottom



which you may never gain



but you don t care either way..



keep that smile on your face

silly..

i m in love

He wears a white shirt

black trousers



blond

deep blue eyes

he also wears a shinny smile



he is into the adventure

always searching for the "danger"



and he finds it right away..



he is 6 holding a red balloon

running and spinning all over the place

never give up

never sit on the table



he is a Capricorn



that gives him the gift of fighting the"first place" in his profession

and also the

"i can do what i want, but you can t do what you want if i don t want to" thing

when he becomes a man..



he looks just like his mother

so beautiful she is

with that simplicity and power

of what beauty means to me..



in love for a day..

Rome

It s 4 past 5

we make love on your rusty motorbike



we are in Rome



i drop my eye on that old stone stairs

under the bridge



the kiosk full of newspapers of tomorrow s news

and those all abandoned bars



a car on the way

is carrying strawberries and berries



it is so much noisy to me..



a girl passed with a pink bicycle

wearing a yellow dress

she is so beautiful..

i cant drop my eyes of her..



We then visited caffe Ternal

detailing the architecture of the city

and it s sculpts



people combine in those sculpts

giving hands

or whispers each others ear



almost every sculpt is a story

a fairytale you can invent



"senso unico"



of course and i love it



what i know sometimes defines me as a sad one



but only me and maybe one more person

can see me dancing in that room i call a house



i m not depressed

i m on a zero state of full creation



and i enjoy that luna park car crushing..



I should dedeicate a poem to her..

I met Anna years ago

in a job connected place



we talked for a few

at times we met



we had something like

how did we call it?



a "parallel life"



She met a John

and i met a John



I broke up with John

she broke up with John



She met the love of her life

I met the Love of my life



Then once we had the same dream

so strange



very strange



its was a dream of dead animals

we shared it with opened mouths



that was as i think now the begging..



from then

we were almost one



we shared everything

every minute

every drop of cry

every shine of smile



we at the begging shared a bottle

then she preferred beer



we only shared a beer on vacations at lunch

next to the sea

laughing all the time..fighting the flies





sharing all those funky moments

on that small island

we had really a fun girl



and surprises

for you and even for me and you know it well



it s that sense of freedom we gave to each other



and those Sundays at that kind of cave in Koukaki

we were always waiting for them

dancing

laughing

even singing hahaha

sometimes on stage



and after separating

we kept that freedom within alone



it maybe was for that

not maybe



it was for that



we are here now ourselves again



separated

but with that old feeling of flying



each one on her own



lets just kiss those memories again for once

and go on..



no hard feelings..



no title found

Ολα θα γινονται με την απολυτοτατη ακριβεια του "οπως πρεπει" κ του "οπως θελω" ασχετα αν θα τ αντιλαμβανομαι πασσαν στιγμη..

Little Isabelle

Ποσο μου λειπει εκεινο το κοριτσι

που κρεμιοταν στα μονοζυγα

κι ετρεχε γελωντας ακουραστο..



καπου βαθια μου ειναι κρυμμενο

κομματι μου



κ τις πιο "βρωμικες" στιγμες μου τις αγγιζει που και που

κι εξανεμιζονται ,

ομορφαινουν



κραταω αυτα που λεν τα χειλη της,

τ αλλα τ αφηνω στις στιγμες



θα θελα να μαι ολη

παλι αυτη..



ποσο θα πονουσα ομως εδω ε?

γι αυτο..



θα τις συλλεγω ομως τις τροφες για εκεινη

θα τις αποχυμωνω

να ζει μεσα μου

για παντα



δεν θελω να την ξεχασω

ουτε να την σκοτωσω



την θαυμαζω και την αναπολω



θα ηταν ομως πολυ σκληρο για εκεινη να ηταν αυτουσια εδω

σ ολο αυτο το χαος

και την περιπλοκοτητα



ως παιδι θ αποκτουσε συνδρομα

θα τρωγε τα νυχια της για τιμωρια ισως



μπορει να μην μιλουσε..

τον ουρανο ομως θα τον κοιτουσε παντα απο ενστικτο



αφου μπορει ακομη μεσα απ τα ματια μου



θα επλαθε παλι εκεινα τα γνωστα παιχνιδια

οπως κανει με ολα



μεσα απο τις σκεψεις μου ακομη το κανει



κι υστερα θα σχηματιζε πανω τους ζωγραφιες

εκεινες του μυαλου της



που μονο εκεινη ξερει

ουτε εγω δεν ξερω

ειναι πολυ παλια



σιγουρα θα τις αποτυπωνε και σε καποιο τοιχο στο σπιτι

και θα την μαλωναν μετα..





και θ αρχιζε τα κλαμματα

το πιο δυνατο της οπλο..



χωρις δυναμη και σημασια τωρα πια για μενα

και το χει καταλαβει



κλαιει

χα φυσικα και κλαιει

απλα δεν της δινω σημασια



δεν υπαρχει λογος

ειναι μεσα μου την προστατευω..

Clowns

Maybe you are acting on a "Grease" road show

traveling around the world

a bend one inside the hug of Adventure



so handsome..

in your sense of freedom

with that shinny wings you carry on your back



maybe you act

in a circus

an acrobat,

a mime,

a clown



traveling on that old caravan

no care for a thing but your act

and your "insides"



and the landscapes you give a french kiss

with that bloomed taste



i m in that city now

maybe i ll meet you

on my long Sunday walks



and we could make our own act

as clowns..

Ολυμπος

Μα ναι ειμαι σιγουρη πως εχει γινει καποιο λαθος



τι στο καλο κανω εδω?

την υπεραναλυση των παντων

και το "καθε μερα μαθημα"



δεν θελω!



κουραζομαι..



τοσες πολλες πληροφοριες..

δεν θελω να γινω σοφη



δεν θελω!



θελω να μην εχω ιδεα

να ζω στο matrix

ευτυχισμενη στ ονειρο μου



να μαι εκεινο το μικρο κοριτσι παλι

κι οταν μεγαλωσει

να γινει bimbo



να παντρευτει

να κανει παιδια

οικογενεια

κ να χαμογελαει μ εκεινο το χαμογελο του "δεν ξερω αλλα χαμογελαω" μονιμα



να βλεπει τα realities κ να κλαιει

να χει οργασμο με το zapping

τα νεα της

να ειναι τα νεα των celebrities



το μυαλο της να ναι κυμας

και να νιωθει ωραια..



ο αντρας της μετα τα δυο τους παιδια

παντα εκει ως πατερας απο αδυναμια φυλλου

αλκοολικος



στα "υψη" του Ολυμπου απ τον "ευνουχισμο"

να συμεττεχει σ ανταλλαγες ενεργειας

με το αντιθετο της

για να την εκδικηθει



κι ερχεται καποτε η στιγμη που "κολπος" του Ολυμπου φανερωνει το "αλλο" του

παρασυρμενος

στη δυνη της απολαυσης

χρονια μετα την ταυτιζει με την αγαπη

γιατι δεν την εχει ζησει ποτε..



απ τα παιδικα της χρονια ηταν αλλοκοτη..





και τοτε ο "ευνουχισμενος" αρχιζει κ φτιαχνει την βαλιτσα

των οργασμων και του σπερματος

να την πεταξει στην κοντινη γεφυρα

για να γυρισει στη αγγαλια της..



αυτη ομως εχει τους δικους της οργασμους του "zapping"

κι αυτος γυρναει με τοση αγαπη και ελπιδα

οπως παλια



αλλα δεν ειναι τιποτα οπως παλια..



κι ετσι αρχιζει κ αυτος το "zapping"..