οχι η προσπαθεια μου
δεν ειναι ποτε η ελαχιστη
η μεγιστη παντοτε
μ εξαιρεση τις στιγμες που αρνουμαι οποιασδηποτε προσπαθειας
για τους δικους μου λογους
αναμενω την υστατη στιγμη
του φωτος
στο προσωπο σου
εκεινου που θα βλεπουμε μαζι τα εντομα και θα γελαμε
αλλα δεν θα υπαρχει φαγουρα..
θα ναι το δωρο μου τα πρωινα
λευκο χαμογελο
και στο δικο μου προσωπο
και στο δικο σου
θα ναι το αρωμα του ξυπνηματος κι εκεινο που κοιμηθηκαμε
σαν την λεβαντα
και δεν θα μπερδευτουμε ποτε με τ αρωματα
θα χουμε την οσφρηση οξεια..
No comments:
Post a Comment