Φιλοξενεια

Ποιος στ αληθεια εχει το σθενος

να περπατησει στην τρελλα του αλλου



οταν ηδη περπατα δειλα στη δικη του

σηκωνει που και που καμια πετρα στο δρομο

και βρισκει την λογικη κρυμμενη



σ εκεινες τις επιτυχεις στιγμες..



οταν το περιτριγυρισμα μας

ειναι απο αλλα υλικα

αλλου ειδους υποστασεις

οταν η φουσκα που εγκλειστηκαμε

εχει γινει πιο σθεναρη κι απο διαμαντι



κοφτερη

διαλυει τις αδυναμες

η συγκρουεται με τις πιο δυνατες

τρανταζεται..

αντιμαχεται καμμια φορα



απο παιδια φυσηξαμε μεσα και την φτιαξαμε

στην πρωτη μας πνοη



οι ιριδισμοι του φωτος καμμια φορα μας κανουν

να πιστευουμε

πως κατι εχει αλλαξει



και κατι αλλαζει

οχι η φουσκα



το σκοταδι και το φως

το χρωμα



ποιος θα μπορεσει στ αληθεια

να φιλοξενησει μ αγαπη

εκεινη την αλλη τρελλα

την διαφορετικη..