Friday, June 05, 2015

Ταξί 0615

Αυτή την πόλη
δέν ξέρω αν την απεχθάνομαι
ή την αγαπώ

Νομίζω και τα δύο

Ξέρω σίγουρα πως απόψε
καθώς την διασχίζω με το ταξί
με βλέπω κάπου εκεί

ένα φιλί
μια συνάντηση με φίλους
μια έξοδος ξέφρενη στην μεταεφηβεία

ένα μέρος που τραγουδούσαμε με τη Αννα

μία είσοδος πολυκατοικίας που με τον Julien
μεθύσαμε και φωνάζαμε τόσο δυνατά

το ιατρείο που έκανα μία μικρή επέμβαση

τα μουσεία που με πήγαινε ο πατέρας

τ άσπρα πλακάκια της γκαρσονιέρας
που γράφονταν μ ευκολία

ένα σπίτι στου Ζωγράφου έφαγα πρώτη φορα καρπούζι

Κι έχει μια γεύση αυτή η Αθήνα
λίγο μεταλλική
και λίγο ανθισμένη

λίγο χαμογελαστά αγριεμένη








Wednesday, April 29, 2015

Ωδή στην Άνοιξη

Η εποχή της κατσαρίδας έρχεται πάλι
μόνο που εγώ δέν είμαι πιά η ίδια

μυρίζει πάλι ο Μάης
μα οι σκέψεις των γειτόνων δέν μυρίζουν πια εδώ

ίσως γιατί δέν είμαι εκεί που ήμουν

είμαι εδώ

κι είσαι κι εσύ εδω.

Αφήσαμε τις βόλτες στα πεζοδρόμια
κι εσύ σταμάτησες νομίζω να φοβάσαι
μήπως και πατήσεις την διαχωριστική γραμμή στα πλακάκια

Πέρασα απέναντι κι έβγαλες το χέρι σου απ την τσέπη
άφησες το όπλο μέσα
κι έπιασες το δικό μου χέρι

Κι είμαστε ίσως πιά
δύο ολοκληρωμένοι κύκλοι
που θα ενώσουμε τις πλάτες μας να φτιάξουμε το άπειρο