Monday, July 24, 2006

Τώρα


Καρέκλες κενές, με ροδάκια σπασμένα,

Σάν δημόσιου νοσοκομείου κλίνη.

Κι εσύ γελάς με dvds και tv show..




Πού ‘ναι τα δροσερά χορτάρια που πατούσαμε?

Πού ‘ναι τ αστέρια κρυμμένα?

Σε ποιόν δρόμο κοντα?

Τώρα σε παρακαλώ πάψε να με απασχολείς,

πρέπει να γυρίσω στο ταξίδι,

δέν είναι καιρός ούτε για πρίγκηπες

ούτε για παραμύθια..

..ας ζήσουμε εμείς καλά

κι εμείς καλύτερα.

Thursday, July 20, 2006

Sending


Θέλω να νιώσω τις συχνότητες σου,

να με χαιδέψουν λίγο πρίν πέσω για ύπνο.

Με λαμβάνεις?

Θέλω να είσαι εδώ με οποιονδήποτε τρόπο
κι άν θέλεις,
όποιος κι αν θέλεις.

αρκεί που με κάνεις τυχερή,
αρκεί που με κάνεις εμένα,
αρκεί που είσαι εσύ πάντα.

Με λαμβάνεις?

σαν κάτι να επιρρεάζει την οθόνη μου
με κάμποση ανταπόκριση

νιώθω..

νιώθω..

οτι επιτέλους νιώθω..

Με λαμβάνεις?

Thursday, July 06, 2006

Thinkin'


Είναι απο εκείνες τις μέρες
που λέω να πάρω το χαρτί μα πατώ κουμπάκια τελικά

σάν να το χω προδώσει το χαρτί τελευταία
διαπιστώνω διάφορα..
μα δέν τα διαπιστώνω. μάλλον γιατί ακόμη
η ίδια είμαι
το ίδιο χρώμα,
οι ίδιες γεύσεις,
τ αρώματα ποικίλουν πότε πότε.

Είναι σημαντική αίσθηση η όσφρηση
έτσι δεν είναι ;

Εγώ εκεί το τρώω το πακέτο..
πάλι συνέταξα πρώτο το "εγώ" καί πρωτο(τύπισα)

Δέν ξέρω ποια είναι τελικά απο τις πέντε (ή έξη whatever)
εκείνη που με μπερδεύει πιο πολύ

'Ολα τα χρώματα δίπλα στο μαύρο φαίνονται διαφορετικά,
πιο έντονα.
Αυτό πρέπει να κάνει και η νύχτα με τα πράγματα
άσε που σου μπερδεύει και τα λόγια
και τον λογισμό..

Φταίει το φόντο, το μαύρο φόντο.

Λέω ν αρχίσω ν αποφεύγω τις ψυχεδελιασμένες συζητήσεις σε τέτοιο χρώμα,
γίνονται χειρότερα τα πράγματα

Κοιτάω μπροστά και χαίρομαι

Σ αγαπώ πολύ πάντως, το ξέρεις..

Wednesday, July 05, 2006

Ο,τι

Ριγμένο σ ένα πλαστικό ποτήρι
μιας χρήσης

Φωτισμένο σ ένα γυάλινο αερόστατο

Τραβηγμένο σε μια παλια φωτογραφία

Φορτωμένο απ όνειρα Σαββάτου

Κι όταν εγώ περπάτησα
χλευάζοντας το
με κοίταξε στα μάτια,
για πρώτη ίσως φορά..

ή για δεύτερη;

Πραγματικά δέν το θυμάμαι τούτο..

Θυμάμαι όμως πως εγω έβγαλα απ το σακί μου δύο σκέψεις
κι ένα χαμόγελο
Την πρώτη την είπα φωναχτά,
την δεύτερη την ψιθύρισα φοβισμένη

...Φθινόπωρο..

κάπως έτσι το λέγαμε τότε,
τότε που υπήρχαν εποχές

Τι χρώμα έχει το φθινόπωρο?