τ' απλωνουμε στον ηλιο..

Οταν θ αποφασισεις
να σαι παρατηρητης
θεατης
της ασπρομαυρης ταινιας μας

θα ναι πια στα σιγουρα αργα
λογω της απουσιας χρωματος

Δεν θα μπορεις πια να δεις το χρωμα του φορεματος μου
θα έχει γινει αλλο στη σκεψη σου πια

αυτο που ταιριαζει στην ιστορια


Δεν θα χει πια ομως καμμια σημασια

ως αναμνηση

ως επαναληψη


Διοτι το χρωμα γινηκε για κεινη τη στιγμη

μετα ολα ξεθωριαζουν

τ απλωνουμε στον ηλιο

γι αυτο σου λεω
ειναι οι στιγμες...