Eraserhead

Native American Teachings

Ευχαριστώ

Σ ευχαριστώ Μαρία..

Ευχαριστώ που μού πες για την Νύμφη Δαλυδά,
που είναι μπλεγμένη στο ήλιακό μου πλέγμα
κι την εξαφανίζω μέρα με την μέρα

Για τα παιδάκια με τα λευκά μαλλιά
που ήταν ανήσυχα στο χιόνι
και την Μητέρα
που θλιμμένη τα κοιτούσε
και τα προστάτευε.

Σ ευχαριστώ για το φώς
και για τήν λέξη που προσπάθησες να χαράξεις
στον εγγέφαλο μου.

Waking Life

καληνύχτα και..όνειρα γλυκά..

Αθήνα 08/12/06 αργά

Ο Φόβος είναι το αντίθετο της Αγάπης
έτσι μου πε κάποιος σήμερα

κι αναρωτήθηκα

Κι ύστερα μου θύμησε τι σημαίνει
το βάρος στο ηλιακό μου πλέγμα

τι φταίει,
και πώς εγώ το σκοτώνω ,
το κάνω αόρατο
και με σκοτώνω κι εμένα σιγά σιγά

λέω να στραφώ στην συμπαντική ενέργεια..

απο κάπου πρέπει να κρατηθώ και λέω να κρατηθώ απο μένα
τουλάχιστον εμένα θα μ έχω για πάντα σίγουρα

No Title Found (too old to find it out)

Σ ήλιο λευκό
με σύννεφα σφουγγάρι,
βουτηγμένο
σ΄αίμα ζεστό

θάλασσα χορτάρι ασημένιο,
με κόκκαλα φτιαγμένοι βράχοι
σε μιαν έρημο χρυσαφιά.

Ζηλευτό σκοτάδι
μέρες παιρνούν απ τις χαραμάδες σου.

Σαν πούπουλα ελεύθερα σ αέρα δυνατό
φωνάζουμε :

«Μητέρα τις πληγές σου κλείσε,
ήρθε η ώρα να σκοτώσουμε τον Χρόνο..»

(Κάπου το 2002, λίγο πρίν το "πέρασμα".χμμ..κι αυτό θα του πήγαινε για τίτλος..όπως και να 'χει πολύ σημαντικό αυτό το πέρασμα..)

Amnesty

Αθήνα 16/11/06

Εγώ και τα πουλιά της Ανατολής
θα πετάμε ψηλά,
με τα χέρια ανοιχτά
και τις παλάμες καθαρές
στον ουρανό της πόλης.

Αθήνα,
ανοίγω την αγγαλιά μου για τις πλατείες σου,
τα μάρμαρα,
τα φανάρια σου
και τα στουμπωμένα απ την ρακή
παιδιά playmobil στα σοκάκια του Ψυρρή.

Διστακτικά,προσεχτικά
ανοίγουμε τις πύλες να φανούν
τα λευκά μας χαμόγελα
μήπως και παρ(εξηγηθούμε)
ή μας περάσουν για χαζούς γιατί γελάμε,
γι ανόητους,
τρελούς γιατι οχι?

Η αγάπη είναι τριγύρω μα δέν μπορεί κανείς να την πιάσει.

και προσπαθούμε..

κάποιοι απο εμάς την αγγίζουν πού και πού καμια φορά,
με τις άκρες των δαχτύλων πάνω στο σάλτο,
κι ύστερα την ξεχνάμε

εκείνη όμως έχει ακόμη επάνω της
το χτύπημα
και το δαχτυλικό μας αποτύπωμα

κι ίσως τότε που καταφέρουμε να πεσουμε τόσο χαμηλά ωστε να πετάμε,
καταφέρουμε να την αρπάξουμε,
να την φιλήσουμε στο μέτωπο
και να ξαπλώσουμε παρέα κάτω απ τον ήλιο
στα χορτάρια.

...ποιά χορτάρια?

Urban Dawn

Time's gone on
as you think about
cities are growing on
until they're crushing you
guess how you feel
once more it's catching your breathing
guess how you feel

the day is dark
when you wake up in the morning
the streets are bare
when death is going round and around

time's gone on
as you think about
cities are growing on
until they're crushing you
guess how you feel
once more it's catching your breathing
guess how you feel

guess..
.. how you feel?

Eloy-Future City(1973)

Χρώματα

Σήμερα ήταν ξεχωριστή ημέρα..
στην αρχή ήταν όλα όπως πάντα...

Φόρεσα λίγο άσπρο,
όπως κάθε πρωί
κι ύστερα πρόσθεσα και λίγο μώβ,
και λίγο πράσινο.

Πήγα στα φωτεινά τα μέρη,
τα τεχνητά
δέν ήταν κι άσχημα σήμερα..

Κι ήρθε το απόγευμα
και φάνικες κι εσύ φεγγάρι,
μεγάλο τελευταία ,
κι όμορφο...

Σερβιριστήκαμε,
εγώ και οι δυό μου φίλες
κι οι δύο πράσινες με λίγο μαύρο
απόψε
και γυρνούσαμε στο Χρόνο κι ήταν όλα περίεργα
απόψε..
συγχρονισμένα...

μ εσένα
μ εμένα,
με την Γιάννα και την Μαρία
και μ άλλους μαζί..

περπατήσαμε,
γυρίσαμε,
απο εδώ και απο εκεί
και σ έναν φίλο μας αλχημηστή,
και μετά
καθώς πηγαίναμε η καθε μια στο μέρος το δικό της
ήρθε κι εκείνο το άρωμα απο την Ανατολή

και μας κέρασε άλλα τρια χρώματα
το κόκκινο,
το άσπρο,
και το καφέ.

εγώ το πήρα για πρωινό
και τώρα περιμένω να ρθει το φώς,
να φάω λίγο ακόμη χρώμα.

Apokalipsis

Χρόνια Πολλά

Κόκκινο

Τριπλά τζάμια στην φωλιά που με πηγαίνεις καμιά φορά,
εαυτέ μου.
οι ήχοι έχουν τερματίσει ανάμεσα σε πυργάκια άμμου
και πεινασμένα βλέμματα στη μπλέ γραμμή του Μετρό.

Κι ύστερα οι πλανήτες μου,
που αραδιάζονται εδώ κι εκεί
και με κάνουν κάτι παραπάνω απο αυτά που έτρωγε η μάνα μου στην κύηση
και απο το σχολείο που πήγα
και απ όταν την Ειρήνη ξεμάλλιασα στο δημοτικό
γιατί μου πείραξε ένα γραμματάκι στον τροχό της τύχης.

Πήρα μια κρέμα το πρωί για τις ουλές μου
κι έπλυνα τα ρούχα,
τα μαύρα ρούχα και τα καφέ,
να γίνουν άσπρα.

Κι ύστερα προσπάθησα να ομορφήνω λίγο τον κόσμο,
μα ήρθαν πάλι εκείνοι οι ήχοι,
και μ αποκοίμησαν.
Κι ήταν κι όλοι κόκκινοι σήμερα στην δουλεια
γατζωμένοι στα ράφια..

Βρονταω τον αγκώνα στο τραπέζι γι αλλαγή
και το τελειώνω εδώ.

Δώρο

Γαλανό, μικρό, σκυφτό σεντόνι,
σαν φύλλο απο δέντρο τροπικό,
πέφτεις στο χιόνι
και χτυπάς.

Τα φλογισμένα σου δάχτυλα
στο χώμα μπήγεις
και γυρνάς και με κοιτάς.
Απορείς τι κάνω εδώ
και με ρωτάς..

Γιατι;

Σε ποιό γιατί
και γιατί να σου απαντήσω,
σ αυτο το γκριζοκοκκινο
απο την λάβα σύννεφο
που ταξιδεύω επάνω;

Κι είναι κι αυτή η άνοιξη
που όλο με μπερδεύει..
αντί να είναι πράσινη
μου μοιάζει ζαλισμένη.

Στο δαχτυλίδι αυτό εδώ,
που όλο και σκουριάζει,
βάζω και κλείνω
μα δέν φυλακίζω,
την ψυχή μου την άοσμη

και το χαρίζω...

στ'αστέρια,
που παίζουν εκεί ψηλά,

στη γή,
που όλο ουρλιάζει

στο δέντρο,
που κάποτε μου είπε ενα αιώνιο μυστικό

στον αέρα,
που μπαίνει σ αυτό το γυάλινο δωμάτιο

στη θάλασσα,
που ξεπλένει τις πληγές μου

στον ήλιο,
που με καίει και με γραπώνει

στο φεγγάρι,
το απο χρόνια λαβωμένο...

και σ’ Εκείνον,
που απο εκεί ψηλά,
και απο εδώ χαμηλά,

μ’ αγγαλιάζει όλον αυτό τον καιρό που υπάρχω...

"Μάρτιος 2003"

Lack Of Inspiration

Lately or maybe
All these rainy days i
Can't write anything and i don't
Know why..

Of course thats not a real problem but i
Found it miserable to meet the same

Image on the top of my blog for the last
fifteeN days. So i tried to find out a
Smart way to change it to that
Picture you see right now.
Imagination is sometimes a thing you can find by
Really strange ways.
Although i wrote something
aT last my instict says that
I will torture that blog again
a lOt of days later...
..goodNight :)

Νωρίς

Εσύ κάθεσαι απέναντι..
Ίσα που αγγίζεις την απόσταση μεταξύ εμού και τής οθόνης.
Μου ρίχνεις καμμια ματιά πού και πού
είσαι όμως πολύ μακρυα ώρες ώρες
δέν ξέρω αν φταίει το δίκτυο

δεν ξέρω τι φταίει.

Κι ύστερα έρχεται εκείνη η στιγμή
που ξέρω καλά πως θα διαβάσεις τούτο
και με πάει πίσω..
να συνεχίσω;

θα συνεχίσω.

Θα πιω μια γουλιά απ το e-mail μου
να δώ αν με θυμήθηκε κανείς να πάρω θάρρος
Θα τσουγκρίσω με το winamp
«στην υγειά του κόσμου όλου»
και θα φάω και κανα δυό στραγάλια.

Ελπίζω σ εκείνες τις μέρες που δέν θα φοβάμαι τα βράδυα..

Πες μου τουλάχιστον καλό βράδυ
αλλά ξέχασα οτι μου τό πες νωρίς..

Travelling Part 0

σήμερα

Κι όπως απ την σημερινή βροχή

ανάσκελα κοιταχτήκαμε,

αναρωτήθηκα και πάλι στιγμιαία τι συμβαίνει.

Οτι και να συμβαίνει είναι ανθισμένος ο καιρός

κι εγώ φωτεινή κι αυτό ειναι μάλλον που έχει σημασία

ας μήν προκαλώ πάλι νεφέλες...

Back

Τα κεφάλια μέσα..

Travelling Part 2

Στήν αρχή

Στήν αρχή δίστασα για λίγο...

... αλλά προσπάθησα...

κι έφτασα το φώς...

Candy

Κυριακή

Στήν πεδιάδα σάν θα βγώ
τήν απο τής Κυριακής τον ήλιο,
τόν πιο φωτεινό απ όλους,
σκεπασμένη..

θα χορέψω

Ρούχα μου θα χω φόρεμα
απο πέταλα μυρωδάτων λουλουδιών,
εκείνα που χω κάνει φίλους μου
και λίγο απο τον εαυτό τους θα μου χαρίσουν
για να μου υφάνουν
οι φίλοι μου τα σύννεφα, το φόρεμα μου
τ άσπρο.

Κι ύστερα θ ανέβω σε μια μεγάλη γαλάζια πεταλούδα
που πάνω της θα ξαπλώσω.
Θα βρέχει και οι σταγόνες
θα κάνουν το φόρεμα μου ν ανθίσει.

Θα ρθει κι ο υγρός μυστήριος φίλος μου,
να περιπλανηθούμε.
Θα κάτσουμε μαζί στο πλατύ, βαμμένο δάσος και θα παίξουμε κρυφτό.
Μετά ξαπλωμένοι στα μώβ χορτάρια
θα καπνίσουμε μαζί λίγη μαγική
πράσινη αύρα..

Κι όταν πια νυχτώσει και η χρυσόσκονη θα πέσει στα μαλλιά μου,
θα περιμένουμε
για μια καινούρια μερα...

Travelling...

Τώρα

Καρέκλες κενές, με ροδάκια σπασμένα,

Σάν δημόσιου νοσοκομείου κλίνη.

Κι εσύ γελάς με dvds και tv show..

Πού ‘ναι τα δροσερά χορτάρια που πατούσαμε?

Πού ‘ναι τ αστέρια κρυμμένα?

Σε ποιόν δρόμο κοντα?

Τώρα σε παρακαλώ πάψε να με απασχολείς,

πρέπει να γυρίσω στο ταξίδι,

δέν είναι καιρός ούτε για πρίγκηπες

ούτε για παραμύθια..

..ας ζήσουμε εμείς καλά

κι εμείς καλύτερα.

Sending

Θέλω να νιώσω τις συχνότητες σου,

να με χαιδέψουν λίγο πρίν πέσω για ύπνο.

Με λαμβάνεις?

Θέλω να είσαι εδώ με οποιονδήποτε τρόπο
κι άν θέλεις,
όποιος κι αν θέλεις.

αρκεί που με κάνεις τυχερή,
αρκεί που με κάνεις εμένα,
αρκεί που είσαι εσύ πάντα.

Με λαμβάνεις?

σαν κάτι να επιρρεάζει την οθόνη μου
με κάμποση ανταπόκριση

νιώθω..

νιώθω..

οτι επιτέλους νιώθω..

Με λαμβάνεις?

Thinkin'

Είναι απο εκείνες τις μέρες
που λέω να πάρω το χαρτί μα πατώ κουμπάκια τελικά

σάν να το χω προδώσει το χαρτί τελευταία
διαπιστώνω διάφορα..
μα δέν τα διαπιστώνω. μάλλον γιατί ακόμη
η ίδια είμαι
το ίδιο χρώμα,
οι ίδιες γεύσεις,
τ αρώματα ποικίλουν πότε πότε.

Είναι σημαντική αίσθηση η όσφρηση
έτσι δεν είναι ;

Εγώ εκεί το τρώω το πακέτο..
πάλι συνέταξα πρώτο το "εγώ" καί πρωτο(τύπισα)

Δέν ξέρω ποια είναι τελικά απο τις πέντε (ή έξη whatever)
εκείνη που με μπερδεύει πιο πολύ

'Ολα τα χρώματα δίπλα στο μαύρο φαίνονται διαφορετικά,
πιο έντονα.
Αυτό πρέπει να κάνει και η νύχτα με τα πράγματα
άσε που σου μπερδεύει και τα λόγια
και τον λογισμό..

Φταίει το φόντο, το μαύρο φόντο.

Λέω ν αρχίσω ν αποφεύγω τις ψυχεδελιασμένες συζητήσεις σε τέτοιο χρώμα,
γίνονται χειρότερα τα πράγματα

Κοιτάω μπροστά και χαίρομαι

Σ αγαπώ πολύ πάντως, το ξέρεις..

Ο,τι

Ριγμένο σ ένα πλαστικό ποτήρι
μιας χρήσης

Φωτισμένο σ ένα γυάλινο αερόστατο

Τραβηγμένο σε μια παλια φωτογραφία

Φορτωμένο απ όνειρα Σαββάτου

Κι όταν εγώ περπάτησα
χλευάζοντας το
με κοίταξε στα μάτια,
για πρώτη ίσως φορά..

ή για δεύτερη;

Πραγματικά δέν το θυμάμαι τούτο..

Θυμάμαι όμως πως εγω έβγαλα απ το σακί μου δύο σκέψεις
κι ένα χαμόγελο
Την πρώτη την είπα φωναχτά,
την δεύτερη την ψιθύρισα φοβισμένη

...Φθινόπωρο..

κάπως έτσι το λέγαμε τότε,
τότε που υπήρχαν εποχές

Τι χρώμα έχει το φθινόπωρο?

Advanced Global Personality Test Results

Advanced Global Personality Test Results

Extraversion	||||||||||||||||||	76%
Stability	||||||||||	40%
Orderliness	||||||||||	40%
Accommodation	||||||||||	36%
Interdependence	||||||||||||||||	70%
Intellectual	||||||||||	36%
Mystical	||||||||||||	50%
Artistic	||||||||||||||||||||	83%
Religious	||||||||||||||||	63%
Hedonism	||||||||||||||||	63%
Materialism	||||||||||||||||	70%
Narcissism	||||	16%
Adventurousness	||||||||||||	43%
Work ethic	||||||||||	36%
Self absorbed	||||||||||||||||||	76%
Conflict seeking	||||||||||||||||	63%
Need to dominate	||||	16%
Romantic	||||||||||||||||||||	83%
Avoidant	||||||||||	36%
Anti-authority	||||||||||||||	56%
Wealth	||||||	30%
Dependency	||||||||||	36%
Change averse	||||||	30%
Cautiousness	||||||||||||||||	70%
Individuality	||||||||||||||||||	76%
Sexuality	||||||||||||||||	70%
Peter pan complex	||||||||||||||||	63%
Physical security	||||||||||||||||	70%
Physical Fitness	||||||||||||||	57%
Histrionic	||||||||||||||	56%
Paranoia	||||||||||||||	56%
Vanity	||||||||||||||||	63%
Hypersensitivity	||||||||||||	50%
Female cliche	||||||||||||||||||||	83%

δύο ίσον ένα

The Prince Of The Primroses

The land of Promise
is climbing over the sun
to reach an other galaxy

Our Mother is bleeding..

So i kiss the prince of the primroses
to kill my groundless
fears of immortality

The night closed in up on me
its time to wear my cloak
of Light..

I have seven aniseeds in my stomach,
i think they are going to grow up inside me..


I shut my eyes to reallity
because i am shy..

What if God loves me?
I m just a Fallen from the ceiling..

Τρύπα

Σκέψου σάν άγαλμα
πώς κάθε μέρα ορθώνομαι
σε μια κυκλική πλατεία

Ελα στη μέση ενος αιώνα
να με βρείς
Στέκομαι στην άκρη ενός φτερού
απο αετό μάγο

Πάρε το κίτρινο μονοπάτι
με τα συνθήματα στους τοίχους
και σβήσε την φωτιά της τρύπας του εγγεφάλου σου
στο χιονισμένο μου παγκάκι

Πού να να άραγε η Bennalita?

Χίλιοι την ψάχναμε στους αγρούς,
στη θάλασσα,
στα δάση

Χαμένη και εκείνη σ ένα σημείο
απο παιδικά συμπλέγματα..

Κι όπως με κέρασε τότε απ της μετάλλαξης
τ' ανάλαφρα ποτάμια
της είπα "Στην υγειά μας"

Ας μήν μιλήσω όμως για
λουλουδιαστά απλώματα
μες την κενότητα τούτη.

Οτι κι αν έρθει είναι στον δρόμο.
Οτι κι αν ήρθε πέρασε.
Και ότι κι αν πέρασε είναι στον δρόμο...

Μα εγώ αναζητώ ακόμη την Bennalita
με μια απόχη.

Κάτι κάνω..

Φεύγω,
και παίρνω μαζι μου ένα σίδερο σκουριασμένο να σιδερώσω
της ψυχής μου τα τσαλακωμένα χορτάρια

Τρέχω,
μαζί μ' ένα πετρωμένο πρόσωπο
απ' της Μέδουσας την ματιά

Φτιάχνω,
κύκλους
κύκλους μέσα σε κύκλους
και συνεχίζω

Αναπνέω,
γαλάζιο καπνό απ' το ηφαίστειο σου

Κοιμάμαι,
σ' ένα τρένο για τον πλανήτη Φέριο
κι έχω δίπλα μου μια εφημερίδα του 2003
με μια στάμπα κρασιου
απ' το ποτήρι σου


Σέρνω,
μια σακούλα χαρτοπόλεμο
απο κάποιο καρναβάλι

Γευματίζω,
σ' ένα τραπέζι πέτρινο με σκαλισμένα
πρόσωπα γνωστά

Τραυματίζω,
κάθε έναν εαυτό μου
μ'ένα κομμάτι μπαμπού,
το έκλεψα
απο έναν πίθικο

Ζαλίζω,
κάθε κύτταρο μου
και ύστερα του δίνω δραμαμίνη

Ροκανίζω,
το καλαμάκι του φραπέ
και στέλνω μηνύματα στο σύμπαν

ας προσπαθήσω λίγο ακόμη, και Υστερα γεννιέμαι πάλι..