Monday, July 24, 2006

Τώρα


Καρέκλες κενές, με ροδάκια σπασμένα,

Σάν δημόσιου νοσοκομείου κλίνη.

Κι εσύ γελάς με dvds και tv show..




Πού ‘ναι τα δροσερά χορτάρια που πατούσαμε?

Πού ‘ναι τ αστέρια κρυμμένα?

Σε ποιόν δρόμο κοντα?

Τώρα σε παρακαλώ πάψε να με απασχολείς,

πρέπει να γυρίσω στο ταξίδι,

δέν είναι καιρός ούτε για πρίγκηπες

ούτε για παραμύθια..

..ας ζήσουμε εμείς καλά

κι εμείς καλύτερα.

3 comments:

Anonymous said...

σωστά!

Unknown said...

Πίκρα...

neraida said...

Ήρθα να σου φέρω λίγη νεραϊδόσκονη. Θα σε βοηθήσει να βρεις το κατάλληλο καιρό και για τους πρίγκηπες και τα παραμύθια.

Θα ζήσουμε καλά, ίσως καλύτερα από ότι μπορούμε να φανταστούμε, κι ας μην έχει κι αυτή η προοπτική happy end. Εμείς θα το καταφέρουμε! :)