Terra Nova

Σφυροκοπουσε στα  χειλη σου
το τραγουδι μας

σταθηκα
οσο πιο ασχημη μπορουσα στην πορτα

δεν την ανοιξα
και δεν την εκλεισα ποτε

περασα μεσα της
σε μια περιεργη συνουσια
που μονο οι πορτες ξερουν

φανταζεις
φανταστικος

σ ενα δρωμενο
φτιαγμενο για σενα
πριν απο σενα

φανταζεις
και φανταζομαι

κι ειναι δωδεκα και τριαντατρια

σ ενα αταλαντο
μοναχο κυμμα
που ερχεται
στην αμμο μου

εκει μπορει και να σε βρω

κανε με μονο να σε δω