Sunday, November 28, 2010

broken grass..

Oλα αυτα

μ εκαναν σχεδον ατσαλακωτη.



Xρονια τωρα,
πνοη στη πνοη,

περιφερομουν,

διχως  χρονο για μενα.



Μα  αυτο που αντικρισα,

στα τοσα ταξιδια νου και σωματος,

οταν πια επαψα να δωριζω,



ειναι περιχυμενο με σαντιγυ

για να μην φανει η ασχημια του

και η απαισια γευση του.


Οπως στα τουριστικα εστιατορια με τα πολλα καρυκευματα

στο σαπιο κρεας


η αλλοτε

η πρώτη κουταλιά  του γλυκου

και μετα να λιγωνεσαι..



Γριφος πανω στον γριφο

αιωνια να ναι η αναζητηση


για σενα.



N αλλαζεις μερα με την μερα,

οχι στην δομη σου,



η δομη ποτε δεν αλλαζει.


Nα παρακαλεις για την παυση.
Nα κυληθεις στα χαμομηλια

και να χεις καποιο χερι να πιασεις,


 να μυρισεις τ άρωμα που γεννιεται οταν σπαν το χορτάρι τα κορμια σας..

No comments: