Ειναι στ αληθεια δικο μου φταιξιμο
αυτη η υπερδιωγκωση της μη ανεκτηκοτητος μου?
οχι την φαινομενικη
την εσωτερικη εννοω
η φασματηκοτητα μου ειναι ευγενικη στο πλεον..
το χω βελτιωσει αυτο
μαλλον εξαιτιας των παρελθοντων δρωμενων
αφου καταλαβα οτι καμμια σημασια δεν εχει τελικα
η εξωτερικευση των (συν)αισθηματων
εν λογω "απουσιας" πνευματος
τζαμπα το καψιμμο που λενε..
ασε που πληγωνεται κι αλλος χωρις λογο
γιατι δεν ειναι ακομη η ωρα του..
κριμα ειναι..
υπερεκτημω το εγω μου?
η υποτιμω το ποσο το υπερεκτημω?
για ν αντεξω
για να υπαρχει καποιο νοημα τελος παντων..
No comments:
Post a Comment