Δεν ξερω τελικα οντως ως παρατηρητης
αν δυναμαι να κρινω ορθα
γιατι πρεπει μετα να γινω παλι εγω
απεναντι σε μενα
αυτο το θεμα
που καθε μερα αλλαζω
με τοση ταχυτητα
μεσα απ τα δρωμενα και τα βιωματα της ημερας..
και τις σκεψεις που δεν παυουν ποτε
και δεν μ αφηνουν με τιποτα στα χερια καποιου Μορφεα να με κοιμησουν
κοντευει να με ορισει ως σχιζοφρενικη
παυση..
πατα την παυση
κινδυνευουμε..
δεν ειναι απλα τα πραγματα οταν αμφιταλλαντευεσαι οριακα..
σε κανουν καπως ν ανησυχεις..
No comments:
Post a Comment