Βρέχει
Πλημμύρα
Βγαίνει απο μάτια το νερό.
Μέσα μου μπαλόνια φουσκωμένα τα χρόνια.
Τα παιδικά
Τα εφηβικά
Τα πιο μετά...
Πλημμύρα
και μπαλόνια γεμάτα κομφετί αισθήματα.
Θά θελα να χτίζαμε τους τοίχους με γιασεμιά,
όταν χτυπάμε να μήν πονάμε και να μυρίζει ωραία.
Θά θελα σ ένα κεδρόδασος να ξαπλώναμε μ' ανοιχτά χέρια
και να φυτεύαμε σπόρους χαράς κι ευγνωμοσύνης.
Σε μια γλαστρούλα προσπαθώ να τα χωρέσω όλα
και βρέχει
Πλημμύρα.