Sunday, September 25, 2016

Void

Δέν θα μπορούσα να σφραγίσω με σιγουριά
οτι η απόφαση μου είναι σωστή.

Μα σίγουρα είναι αυτό που νιώθω.

Θα ρθουν στην ζωη πολλές ενοχικές εκφάνσεις
όπως θέλουν ντυμένες κι ο πορτιέρης δέν θα τις βάζει μέσα.


Saturday, September 03, 2016

It s ok to be Big

Ακου να δείς.

Υπάρχουν πολλές στιγμές στον χρόνο που γινεται "Η Μεγάλη Αλλαγή"

Οι μεγάλες δυνάμεις συντελούν και γίνονται αλλαγές
και επειδή έρχεται και μία ακόμη ύστερα δέν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ποια έιναι η μεγαλύτερη οπότε τις λέμε όλες "Η Μεγάλη Αλλαγή"

Αυτα.

Wednesday, August 03, 2016

Μάτζικ

Εχει ο νούς πολλά τεχνάσματα για να σε πείσει οτι τα κάνεις όλα σωστά.

Είναι καλός ταχυδακτυλουργός και δέν θα καταλάβεις πως γίνεται εκείνο το κόλπο που εξαφανίζει τα ελαττώματα σου.

Το κουνέλι είναι όμως απο πρίν στο καπέλο είτε μπορείς να το δείς είτε όχι.
Κάθεται εκει μέσα και ροκανίζει το εσωτερικό του καπέλου κι εσύ κάνεις οτι δέν ξέρεις τίποτα.

Βασικά  η αληθεια είναι οτι παραβλέπεις μόνιμα την ύπαρξη του.

Δέν είναι μία εύκολη παραδοχη, καθόλου εύκολη.

Τα στοιχέια είναι πολλά αλλα εσύ είσαι ανίκανος να δείς κάτι απο αυτά.
Δέν είναι οτι φταίς.

Κι ύστερα κάποια μέρα χωρίς να σε καταλάβουν
περνάς απο το δωμάτιο που προβάρει τα κόλπα του το μυαλό 
και καταλαβαίνεις πως δέν είσαι αυτός ακριβώς που νόμιζες ή καλύτερα αυτός που θα ήθελες να είσαι.

 

Sunday, July 24, 2016

Κορίτσια και Λεμονάδες

Καθόμουν σε μια θεση στο τρένο
εκέινη πίστευε στον Θεό τον Χριστιανικό
και κρατούσε καλάμπόκια.

Στην απένταντι θέση καθόταν ένα αγόρι,
στην γάμπα του είχε ένα πρόσωπο.
 
Ηταν Σάββατο.
Είχα δεί την Αννα πρώτα,
θέλει λεει να προσφέρει.

Είμαι χαρούμενη.

Είπα στην Γαία μερικές ιστορίες.

Είναι άραγε η αληθεια καλύτερη όταν της προσφερεις λεμονάδα και μπαλόνια?

Δεν ρώτησα...






 

Thursday, July 07, 2016

Είσαι

Είσαι αυτό που είσαι όχι απο την αρχη,
απο το τέλος στην αρχη.

Κανείς δέν θα το μάθει.

Είδα φωτογραφιες του παππού μου με μοτοσυκλέτα.
Δέν ηξερα ποτέ οτι είχε μία.

Κανείς δέν ξέρει ποιός είναι ο παππους μου.
Ακόμη κι αυτός θυμάται λίγα για εκείνον πλέον στα 90.

Ποιος σε ξέρει?

Ιστορίες ετών που συμπυκνωνονται σε 10 λεπτα αφηγησης.

Κι όλοι μας τόσο μοναδικοί.

Αλλα όλοι απ το Big Bang.

Κανείς δέν θα σε μάθει.

Εσύ,
ισως..

 Γένος: homo (άνθρωποι) (2.500.000 χρόνια πριν)
Είδος: homo sapiens (500.000 χρόνια πριν)
Υποείδος: homo sapiens sapiens (ανατομικά σύγχρονοι άνθρωποι) (200.000 χρόνια πριν)



Στη φυσική κοσμολογία η ηλικία του Σύμπαντος είναι ο χρόνος που έχει περάσει από τη Μεγάλη Έκρηξη μέχρι σήμερα. Η καλύτερη μέτρηση-υπολογισμός της ηλικία του Σύμπαντος, από τα δεδομένα του 2013 της διαστημικής αποστολής Planck, είναι 13 δισεκατομμύρια 798 εκατομμύρια έτη, συν ή πλην 37 εκατομμύρια έτη ή (4.354±0.012)×1017 δευτερόλεπτα.



Wednesday, May 11, 2016

Ντίβα Αθήνα

O Julien λείπει απο την πόλη.
Εμαθα όμως οτι κάπου υπάρχουν διαθέσιμα τα κλειδιά του διαμερίσματος του.
Δέν το εκμεταλλέυτηκα πάντως, κοιμάμαι σπίτι απόψε.

Εχει παέι κοντά στην θάλασσα  και τον έχει ανγχώσει το πλάγιο περπάτημα του.
Α ναι ο Julien μεταμορφώνεται συχνά σε καβούρι.
Ειδικά κοντά στην θάλασσα.

Περίεργο.
Ακόμη και στην τρικυμία τα καταφέρνει καλύτερα.

Βγήκα με την Αννα σήμερα και συναντήσαμε τον Προφήτη σ ένα bar.
Εβλεπε λέει ένα όραμα πως έγραφε κάτι στο διαδύκτιο και οι άνθρωποι βλέπαν  σ αυτά τον εαυτό τους.
Σαν να ταν καλλιτέχνης.

Η αλήθεια είναι πως τα οράματα του  συχνά αφορούν άλλους καλλιτέχνες αλλα και περάστικούς.
Εμπεριέχουν κενότητα και πληρότητα.

Ο 001 ταξιδεψε βόρεια.

Του αρέσει κιόλας εκεί, έζησε κάποια χρόνια.

Τον σκέφτομαι.

Τον σκεφτομαι να περπατάει μπροστά και γρήγορα και να μαι πίσω του.
Αραγε το πιστεύει στ αλήθεια οτι έιμαι πίσω του?

Η μήπως απλά τρέχει?

Η Αννα θα φύγει σε λίγες μέρες.
Προσποιηθήκαμε πως απολάυσαμε την θέα μιας αρσενικής Ντίβας Αθήνας.

https://www.youtube.com/watch?v=hDjtNsPLPK0










Thursday, March 03, 2016

It s A Party (April 11, 2011)

April 11, 2011

 it s a party (reconstruction 2) 

 

 

Είμαι στο πάρτυ,

 

όλοι είναι ντυμένοι ασπρόμαυροι.


Δεν είχα ιδιαίτερη διάθεση για εκείνο το πάρτυ,

αλλά τελικά πηγα.


Επισκεπτόμουν το μπάρ συχνά,

πάντα με το άνγχος της τελευταίας σταγόνας στο ποτηρι.


Συζητησα με τους παρευρισκομενους.


Λατρεύω τους ανθρώπους στα παρτυ,
 

ολοι μεθυσμενοι,

να λένε ιστορίες απ την ζωη τους.


Οι γυναίκες να ψαχνουν μια μικρη απόδραση,

ενα κοινο συναισθημα σε αλλα ματια.

Κάποιος που τις καταλαβαίνει,

κάποιος με μια παρόμοια ιστορια,

κάποιος σαν κι εκεινες.


Οι άνδρες προσπαθούν να ναι καλοι κι ευγενικοί,

πάντοτε λεγοντας ψέμματα.

 

Εκείνοι που δεν ειναι καλοί σ αυτο

δεν μιλουν πολυ.

 

 

 Η οικοδέσποινα

μια τρελλη ηλικιωμένη γυναίκα

περίπου στα 64.




Δεν πίνει ποτε σταγόνα αλκοολ,

μόνο γάλα στην αγαπημενη της κούπα.


Στο τέλος της βραδυας,

μου προσφερε την κούπα της να πιω.


Δεν ειχαν μείνει άλλα ποτηρια.


Αδειασα μέσα τις τελευταιες σταγονες απ το ποτ
ηρι μου.


Με κοιταξε

και μου χαρισε το φωτεινό της χαμόγελο.


"Να προσέχεις και να μην ξεχνάς να κλειδώνεις αυτη την πόρτα 

οταν χρειάζεται"


"Και μην κρύβεις τα κλειδια, τα κρύβεις ενώ ξερεις πάντα που ειναι,

ειναι ανόητο.."