Ανάσταση του πεθαμένου μέηλ αντρές

Περνάει καιρός που δέν έχεις τίποτα να γράψεις
κι ύστερα σκέφτεσαι ένα βράδυ,
πως περνάει ο καιρός.

Υστερα αναζητάς ανόητες λεπτομέρειες
να βρείς πώς πέρασε αυτός ο καιρος;

Ανοίγεις το παλιό πεθαμένο mail σου

που είναι όλοι αυτοι οι άνθρωποι?
κάποιους δέν μπορείς να τους θυμηθείς

κάποιους τους θυμάσαι και θυμάσαι κι εσένα

Κοιτάς τις ημερομηνίες,
δέν φαίνονται και τόσο παλιές

Είναι όλα τόσο "παλιά" εκει μέσα

Και σκέπτεσαι ότι παλιώνεις κι εσύ
και δέν είναι σαν τις άλλες φορές που το σκέπτεσαι.

Το σκέπτεται κι ο 011 το ξέρεις
στο είπε.

Και ξέρεις πως περπατάτε μαζί τωρα

κι αυτό το τώρα θα παλιώσει κι αυτό.