Σε γνώρισα σε μια πισίνα
γεμάτη ξερά φύλλα του φθινωπόρου
είχα πάει μια μικρή βόλτα
με το ποδήλατο μου
απ αυτές που χαν γίνει
οξυγονωμένη ρουτίνα για το πνεύμα μου
Το πρώτο που θα σκεπτόμουν
τώρα πια
είναι να πηδήξω με δύναμη κι ορμή
να σε συντρίψω μέσα μου
Ενα να γίνουμε
εγώ, εσύ και τα ξερά φύλλα
να τα βάζουμε ο ένας στην χούφτα του άλλου
και να γίνονται πράσινα
Οι σκάλες πίσω μας να μην ακούγονται
να μην υπάρχει πάνω και κάτω
μόνο εσύ κι εγώ
και μια πισίνα να την γεμίσουμε
με οτι θέλουμε
και να πνιγούμε.
No comments:
Post a Comment