Life εν ολιγοις

Ξεκινησα μ ενα σκοταδι

και μ ενα ιδο θα τελειωσω

αλλαζει το μερος

και η αισθηση

παιδι

ως ειμουν

παντα κακομαθημενο

παντα χαμογελαστο

εξω

και καθε αγγαλια οικεια

μπορουσα αραγε να βλεπω?

η δεν μ ενοιαζε καθολου?

αγαπημενα activities

τα μικροφωνα

οι καθρεφτες

τα τακουνια

το νυφικο νυχτικο της μαμας

οι αποβολες του νηπιαγωγειου

οι ζωγραφισμενοι τοιχοι στο σπιτι

τα ξεμμαλιασματα

οι μαχες αγοριων

ο πυλος

το τετραδιο μου για τα ποιηματα

τα rollers στις διακοπες

ο πανθηρας στον ζωολογικο κηπο οπου αντιληφθηκα την απωλεια

η εφηβεια μου

μεσα σε levis

και dr martins

Nirvana και Σιδηροπουλο

να τραγουδιεται στο μαθημα γυμναστικης

η απορριψη των οσων βλεπω

η πνευματικη

και σωματικη μου βια

το πρωτο ανδρικο πραξικοπημα

η Παρος

τα πρωτα parties

η χημικη εξερευνηση

ο ανδρας που ζουσε στο μελλον μου

4 χρονια να μαστε μαζι

και να τον χωριζω απ το τηλεφωνο

αναρωτιεμαι αν εχει το γραμμα μου απ τον στρατο

τον αγαπαω

ολους τους αγαπαω

με συναντα το Α

επικαλυμμενο με την ιστορια μου

συναντω ενα Β τελειωμενο και το αποθεωνω

διψασμενη απ την ανια

και μ αποκρουει ειναι φυσιολογικο

κι υστερα

οτι πιο πολυ λαχταρουσα

οτι δεν πιστευα ποτε οτι θα συμβει

μου χτυπησε ο μικρος πριγκηπας το τζαμι

και ναι ειμουν επιτελους το λουλουδι του

και γινηκαμε

στο σπιτι που χτισαμε

εγω τσουκνιδα

κι αυτος τραβεστι

μετα θυμαμαι εκλαψα πολυ

για την αποτυχια μας

ειναι σαν ν αποτυχαινει ο σκοπος της ζωης σου

τα μετεπειτα τ απορριπτω ως τραγελαφικα

διοτι

ο πριγκηψ

μ εκτελεσε στην αρχη

μ αγαπη μα δεν απεβιωσα

γυρισε και πισω

μηπως κι αναστηλωσουμε το Jenga

αρνηθηκα

αλλα οχι οτι δεν πιστεψα για λιγο

το σπασιμο της καρδιας το γλιτωσα

με πολλαπλες βραδυες ενθυμησης

κι ενα ταξιδι στο Παρισι μας τον Ιουλιο

μετα γινηκε μελλων πατερας

κι ολα ληξαν ορθως

οστοσο

εγω πολλαπλασιαστηκα

μεταφερθηκα πολλες

με πολλους

σ ενα αχορταγο flat line

που βαστα ακομη

κι ερχεται που και που

η Χρυσα μικρη

και μου χτυπα το τζαμι

κλαμμενη και χαμογελαστη

και θελει να την αγαπησω