μαζι φορεσαμε
μαζι φορεθηκαμε
κι εισαι ακομη ταπεινη καλη μου
κι ωρες ωρες αληθεια το πιστευω
πως με φοβασαι
αιματα πολλα σε τουτο το μαχαιρι
εγκληματιας
το εγω σε μιαν ηχω
διχως τους τοιχους οπως απο μικρες φανταστηκαμε
τι φοβασαι?
σε πολλους παρεστησα τον δικαστη
σ εσενα ποτε
ειναι που γνωριζεις τον υπερβαλλων εαυτο μου?
ηταν πολλες οι μοιρες μας που συνεταχθεις
και ποτε δεν ειχαμε μια καποια συμπλεξη
να με κρινεις και να σου φτιαξω μια πλεξουδα στα μαλλια
παντα περιμενες την χειροβομβιδα μου νομιζω
διοτι με ξερεις
οτι αργα η γρηγορα θα την ριξω..
No comments:
Post a Comment