dancing..

Ανδρες και γυναικες περιφερονται

με περιδεραια

και λαχταριστες πανοπλιες

σε μια πολη

που λιγα πλεον θυμιζει απ τον εαυτο της

μειωνονται τα χρωματα στα κορμια μας

και τιποτα δεν μπερδευουμε να φτιαξουμε κατι

το κοκκινο με το κοκκινο

κανει κοκκινο

δεν λαχανιασα

δεν κουραστηκα

προσπαθω να καθομαι στη γωνια

εξοπλισμενη κι εγω

δεν ανεμιζουν πια τα μαλλια μας

λες και μπλεχτηκαν ολα μαζι

κι απ το τοσο βαρος

ποιος αερας να τα σηκωσει

αμφισβητω πλεον καθε συναισθηματικη νοημοσυνη

την πνευματικη σχεδον απο παντοτε..

σκεφτομαι πολλους δρομους

τα ζαρια

το ιπταμενο χαλι

τον δρομο της Αρετης

τα βηματα ειναι προς το παρον χορος..

ε καποια στιγμη θα κουραστω..