κουτσα, στραβα..

Στην αρχη τα καταβρεξα τ αλογα
μ αλατι

με κρατουσε η Isabelle απ τ αυτι
και μου ψιθυριζε
απαγορευμενα

οταν στεγνωσαν
και γυρισαν και με κοιταξαν
μ αυτα τα υπεροχα ματια

παραδοθηκα

σαν πεθαμενη

πεθαινα και γεννιομουν
σε οργασμους
χωρις αρχη και τελος

σε οργασμους παπαγαλους

σε εικονες καλοκαιριου
μ ενα ροδακινο στο στομα

πριν το μυρισω
ειχα την γευση του

κι ηταν παντα οπως την φανταζομουν

δεν ετρεξα ουτε μια νυχτα στο δρομο

δεν υπηρξε λογος

αλλωστε ειχα πεθανει καιρο τωρα

στον κηπο μ ειχανε
διπλα στις λεμονιες

πολυ πριν ανθησουν βεβαια

τ αλογα καλπασαν
με τρια ποδια το καθενα

συνολο εξη

κουτσα στραβα

ποτε

αλλα τα καταφερνουμε..