Αυτή την πόλη
δέν ξέρω αν την απεχθάνομαι
ή την αγαπώ
Νομίζω και τα δύο
Ξέρω σίγουρα πως απόψε
καθώς την διασχίζω με το ταξί
με βλέπω κάπου εκεί
ένα φιλί
μια συνάντηση με φίλους
μια έξοδος ξέφρενη στην μεταεφηβεία
ένα μέρος που τραγουδούσαμε με τη Αννα
μία είσοδος πολυκατοικίας που με τον Julien
μεθύσαμε και φωνάζαμε τόσο δυνατά
το ιατρείο που έκανα μία μικρή επέμβαση
τα μουσεία που με πήγαινε ο πατέρας
τ άσπρα πλακάκια της γκαρσονιέρας
που γράφονταν μ ευκολία
ένα σπίτι στου Ζωγράφου έφαγα πρώτη φορα καρπούζι
Κι έχει μια γεύση αυτή η Αθήνα
λίγο μεταλλική
και λίγο ανθισμένη
λίγο χαμογελαστά αγριεμένη
δέν ξέρω αν την απεχθάνομαι
ή την αγαπώ
Νομίζω και τα δύο
Ξέρω σίγουρα πως απόψε
καθώς την διασχίζω με το ταξί
με βλέπω κάπου εκεί
ένα φιλί
μια συνάντηση με φίλους
μια έξοδος ξέφρενη στην μεταεφηβεία
ένα μέρος που τραγουδούσαμε με τη Αννα
μία είσοδος πολυκατοικίας που με τον Julien
μεθύσαμε και φωνάζαμε τόσο δυνατά
το ιατρείο που έκανα μία μικρή επέμβαση
τα μουσεία που με πήγαινε ο πατέρας
τ άσπρα πλακάκια της γκαρσονιέρας
που γράφονταν μ ευκολία
ένα σπίτι στου Ζωγράφου έφαγα πρώτη φορα καρπούζι
Κι έχει μια γεύση αυτή η Αθήνα
λίγο μεταλλική
και λίγο ανθισμένη
λίγο χαμογελαστά αγριεμένη
No comments:
Post a Comment