Οτι εμεινε πισω

Ναιντις,

μου αφησε πισω
την πρωτη μου φορα
και περισσοτερη διαθεση για μανικιουρ

μου ειχε γινει επιπληξη,
σ εκεινη την ρομαντικη μας στιγμη
που μου χαιδευε το χερι στο παγκακι
κι ειχα παρανυχιδα

παρα το μηδεν

μηδεν

μανιοκαταθληπτικος
μηχανοβιος
με τασης φυγης στα βουνα
κι ακολαστη μυθομανια

μ εμαθε πως να κανω
οτι πιστευω τα ψεμματα

Σταση

Αφηνω το τρενο
και κατεβαινω

θα μεινω πολυ

οτι εμεινε

ενα ζευγαρι ακριβα σκουλαρικια

ενα γραμμα που τελειωνει
"εισαι πολυ ωραια, μου λειπεις
ανυπομονω να μαγειρεψουμε μαζι και να κοιμηθουμε γυμνοι στο κρεββατι"

δυο ζευγαρια ακριβα σκουλαρικια
περισσοτερη υπομονη
και οργανωση

Το τρενο φευγει
μαζι κι εγω

σταση

μια μεγαλη μπλε τσαντα
μια ζωγραφια του σπιτιου μας
ενα Χ στο τετραγωνο
η αναμνηση ενος lonely cowboy
κι ενα ζευγαρι φτερα απο plexiglass

και κατι ραμματα στην καρδια αλλα τα γιανε ο χρονος


μετα φανηκε
να χα κανει καποια περιεργη συμφωνια με τον Διαβολο

η με τον παραπανω

ακολουθησαν ποικιλομορφως

underground συγκροτηματα
γοπες
μια μικρη επιδιωρθωση στον καναπε
ενας αριθμος κινητου
κατα φαντασιαν ερωτευμενοι
κατα φαντασιαν καβαλαρηδες


οπως και να χει
οτι εμεινε πισω
θα ναι δικο μου για παντα