Ημερα 68

Το ταβανι πατωμα
και το πατωμα ταβανι

εξηνταοχτω ημερες

μου φανηκαν πιο πολλες

ημασταν μονοι καποτε
οι δυο μας

με κερναγες ξηρο καπνο
και μια περιεργη αγαπη

το πρωι
δεν μ αγγαλιαζες

ησουν εκει μες το κεφαλι
μεσα στα χερια μου

οταν κοιμομουν
τη νυχτα
εστεκες στο χειλος του φωτιστικου
της κρεββατοκαμαρας

κρεμασμενος με το ενα σου χερι

ειχες πιστη

για καθε επομενη νυχτα
πως θα σαι εκει

μα εγω ειχα περισσοτερη

κι ετσι ενα πρωι
στα κρυφα
μολις ξυπνησα

ξηλωσα το φωτιστικο
και δεν ειχες να πιαστεις πουθενα