she s a Modigliani..

καπου σε μια πορτα μπροστα στεκεσαι κι εσυ



εχεις βαλει τα "καλα" σου



χτυπας το κουδουνι

κι ειναι ομορφη..

τοσο ομορφη..



μοιαζει με πινακα του Μodigliani στην φαντασιωση σου

μ εκεινη την οβαλ θλιψη..



χαιρεται πολυ που θα πιασεις για λιγο το πινελο

ποιος ξερει τι θα κανεις στο πορτραιτο της..



κι εγω εκει σε μια πορτα

να την ανοιγω να την κλεινω

να φοβουμαι πολυ το μεσα..



σαν το παιδι με το σκοταδι

καρδιοχτυπημα του φοβου..

θα ρθουν και για μενα οι καιροι



να μπω αφοβα στολισμενη να συστηθω..