αδρεναλινη..

Περασε κιολας ενας χρονος

απο τοτε που δεν μ αντεχαν τα ποδια μου



ποσο αργα και ποσο γρηγορα

και ποση αδρεναλινη



ποσα προσωπα που υπηρξα



και τωρα καπως αλλη

εχω την αισθηση πως τοσο καιρο ποτε δεν με βρηκα



μονο τωρα δα σ αυτον τον χρονο που περασε με τον Δια στο κεφαλι μου

μεσα απ τα δρωμενα,

θυμηθηκα ποια ειμαι



με γνωρισα συστηθηκαμε

μιλησαμε μαλωσαμε κλαψαμε για ωρες, μισηθηκαμε, αγαπηθηκαμε ..

πανω απ ολα γνωριστηκαμε..



τι κριμα τοσα χρονια

να πρεπει ετσι να το αναρτησεις για να σε βρεις



θα μπορουσαν ισως να ναι θαυμασια

μ εκλεκτικοτητα και ανδρεναλινη συναμμα



θα μπορουσε..



μα ειναι ανωφελο το ταξιδι εις ατοπον που κανω..



το σημειο ειναι τωρα..



στο τωρα διψασμενη

για λιγη αδρεναλινη..