today..

Η Ραψανη

και το ρολοι

τικ τοκ..


τα χειλη μου θα χουν

μαλλον

το χρωμα της Βουργουνδιας..


η καρδια μου το ιδιο

παντα αλλωστε..


στο μπαλκονι

σαξοφωνα..

του τρελλου


στον παλιο καναπε που μ αφησε ο μπατσος που εμενε εδω πριν..

ποιος ξερει τι κουβαλαει κι αυτος

ισως δεν θα πρεπε να τον εχω εδω


τα παλια πραγματα κουβαλανε ιστοριες

και θελω μονο τις δικες μου


οσο και αν μ αρεσουν τα παλια αντικειμενα

τα φοβαμαι..


γι αυτο διαλεξα καινουριο σπιτι

καινουρια οικοδομη εννοω..


νιωθεις πιο καθαρος ετσι..


πολλες φορες κατηγορησα καποιον χωρο

για καποια πραγματα

αλλα αυτο μαλλον ειναι δικο μου

"otinanity"..


Φορεσα παλι τα ροζ αθλητικα

και πηρα το δρομο προς το σπιτι

της γιαγιας


μ αγαπαει πολυ..


καθε φορα

περιμενει στο μπαλκονι

να με δει να ερχομαι..


Ποσο γεματη στιγμη ειναι αυτη..

και δεν μπορω τωρα να την νιωσω στην ολοτητα της..


Στο δρομο με βρηκε η εφηβεια μου

τ απομειναρια της..


κανονισαμε για μετα..


συνηθως συναντιομαστε στα λεωφορεια η σε καποια σταση στα γρηγορα

στα τυχαια

παντα στα τυχαια..


πηρα γρηγορα το μεσημεριανο μου

συντονησα και τα πσηφιακα καναλια στους παππουδες..

χαχα

παππουδες και ψηφιακα καναλια..


οξυμωρο..


αλλα αυτη ειναι η κοινωνια μας..


μετα συναντηθηκα με την "εφηβεια"

ειχαμε να βρεθουμε απο πριν το καλοκαιρι..


ποσα πολλα ειχα να πω..


ανοιχτα στοματα..

και γελια..


ηταν ωραια..


νιωθω ομως πως τα μαλλια μου ασπριζουν..


δεν ειναι φυσιολογικο αυτο..

ειμαι πολυ μικρη ακομη

στη καρδια της ζωης..


Μιλησαμε και δωσαμε τα χερια πολλες φορες..


ταυτιζομαστε ακομη μαλλον σε καποιο βαθμο..