Διαστημικες εμμονες

Διαστημικες εμμονες

κι ενα ουρανιο τοξο

μ ενα μονο χρωμα



το κοκκινο



να γεφυρωνεται πανω απ τις βαλιτσες μου

και την αγαπημενη μου ελια

που με πηγαινε παιδι οταν ειμουν

ο παππους κι επαιζα



Η οραση μου ταλαντευεται,

αναμεσα στα βραχια του νησιου μου

και τους αγκαθωτους θαμνους που δημιουργω



Βλεπω γαλλικες ασπρομαυρες ταινιες

και η καρδια μου αγγαλιαζει τα καρε τους

σαν κοριτσια του Juarez



Ψαχνω για εκεινον τον οργασμο του εγγεφαλου μου

που θα με κανει να θελω να μεινω εκει



Αλλα χωρις λεξεις

και υποσχεσεις



Κι αν οι λεξεις υπαρχουν

να μην εχουν αντιστοιχια σ οτι γνωριζω..

..θα γελαω κρυφα κατω απ το σεντονι μου..



Οτι και να μου λεει η Sandra

που της αρεσει να με σκοτωνει καθε μερα

και διασκεδαζουμε και οι δυο



..εγω θα τα διατηρησω τα δανεικα φτερα μεχρι τον ηλιο..