Κόκκινο

Τριπλά τζάμια στην φωλιά που με πηγαίνεις καμιά φορά,
εαυτέ μου.
οι ήχοι έχουν τερματίσει ανάμεσα σε πυργάκια άμμου
και πεινασμένα βλέμματα στη μπλέ γραμμή του Μετρό.

Κι ύστερα οι πλανήτες μου,
που αραδιάζονται εδώ κι εκεί
και με κάνουν κάτι παραπάνω απο αυτά που έτρωγε η μάνα μου στην κύηση
και απο το σχολείο που πήγα
και απ όταν την Ειρήνη ξεμάλλιασα στο δημοτικό
γιατί μου πείραξε ένα γραμματάκι στον τροχό της τύχης.

Πήρα μια κρέμα το πρωί για τις ουλές μου
κι έπλυνα τα ρούχα,
τα μαύρα ρούχα και τα καφέ,
να γίνουν άσπρα.

Κι ύστερα προσπάθησα να ομορφήνω λίγο τον κόσμο,
μα ήρθαν πάλι εκείνοι οι ήχοι,
και μ αποκοίμησαν.
Κι ήταν κι όλοι κόκκινοι σήμερα στην δουλεια
γατζωμένοι στα ράφια..

Βρονταω τον αγκώνα στο τραπέζι γι αλλαγή
και το τελειώνω εδώ.