Θα μπορουσα καλε μου
να σ αγαπησω
ειμαι σιγουρη
ακομη μπορω
μα ειμαι σαν την θαλασσα
καλε μου
και τωρα που τυπωνω τις λεξεις τουτες
σταζουν τα ματια μου
νερο κι αλατι
θα σ αφηνα να πλεεις και να γελας
να διαβαζεις και να καπνιζεις τ ασημαντα
να μενει η σταχτη τους
να την σκορπαμε γελωντας..
μα θα πρεπε να ταν γερα τα πνεμονια σου
να κανεις
βουτια και ν αντεξεις
κι οταν ο χρονος
θα φερει την επιφανεια
να χεις την χαρη να γελας ακομη
No comments:
Post a Comment