Κυριακή

Στήν πεδιάδα σάν θα βγώ
τήν απο τής Κυριακής τον ήλιο,
τόν πιο φωτεινό απ όλους,
σκεπασμένη..

θα χορέψω

Ρούχα μου θα χω φόρεμα
απο πέταλα μυρωδάτων λουλουδιών,
εκείνα που χω κάνει φίλους μου
και λίγο απο τον εαυτό τους θα μου χαρίσουν
για να μου υφάνουν
οι φίλοι μου τα σύννεφα, το φόρεμα μου
τ άσπρο.

Κι ύστερα θ ανέβω σε μια μεγάλη γαλάζια πεταλούδα
που πάνω της θα ξαπλώσω.
Θα βρέχει και οι σταγόνες
θα κάνουν το φόρεμα μου ν ανθίσει.

Θα ρθει κι ο υγρός μυστήριος φίλος μου,
να περιπλανηθούμε.
Θα κάτσουμε μαζί στο πλατύ, βαμμένο δάσος και θα παίξουμε κρυφτό.
Μετά ξαπλωμένοι στα μώβ χορτάρια
θα καπνίσουμε μαζί λίγη μαγική
πράσινη αύρα..

Κι όταν πια νυχτώσει και η χρυσόσκονη θα πέσει στα μαλλιά μου,
θα περιμένουμε
για μια καινούρια μερα...