Thursday, July 06, 2006
Thinkin'
Είναι απο εκείνες τις μέρες
που λέω να πάρω το χαρτί μα πατώ κουμπάκια τελικά
σάν να το χω προδώσει το χαρτί τελευταία
διαπιστώνω διάφορα..
μα δέν τα διαπιστώνω. μάλλον γιατί ακόμη
η ίδια είμαι
το ίδιο χρώμα,
οι ίδιες γεύσεις,
τ αρώματα ποικίλουν πότε πότε.
Είναι σημαντική αίσθηση η όσφρηση
έτσι δεν είναι ;
Εγώ εκεί το τρώω το πακέτο..
πάλι συνέταξα πρώτο το "εγώ" καί πρωτο(τύπισα)
Δέν ξέρω ποια είναι τελικά απο τις πέντε (ή έξη whatever)
εκείνη που με μπερδεύει πιο πολύ
'Ολα τα χρώματα δίπλα στο μαύρο φαίνονται διαφορετικά,
πιο έντονα.
Αυτό πρέπει να κάνει και η νύχτα με τα πράγματα
άσε που σου μπερδεύει και τα λόγια
και τον λογισμό..
Φταίει το φόντο, το μαύρο φόντο.
Λέω ν αρχίσω ν αποφεύγω τις ψυχεδελιασμένες συζητήσεις σε τέτοιο χρώμα,
γίνονται χειρότερα τα πράγματα
Κοιτάω μπροστά και χαίρομαι
Σ αγαπώ πολύ πάντως, το ξέρεις..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
Σπεύδω να γράψω το πρώτο σχόλιο στο Ημερολόγιο σας. Εύχομαι αυτός, για το οποίο δηλώνετε ότι τον αγαπάτε, να διάβασε την εγγραφή σας και να ανραποκρίθηκε καταλλήλως. . .
Καλή σας Νύχτα!
Ευχαριστώ :>
Ουπς.... τρία ψαράκια στο ίδιο ποστ....
Α, αυτό πια δεν είναι πόστ αλλά γυάλα. :Ο)
Πάντως σου εύχομαι κι εγώ, τα δικά σου παντζούρια ν' ανοίγουν...
:Ο)
{Ήρθε και μία λιονταρίνα να χαλάσει το ψαρο-παρεάκι :Ρ}
Είναι σημαντική αίσθηση η όσφρηση
έτσι δεν είναι ;
Λένε ότι η όσφρηση αποτελεί την αίσθηση που ξυπνάει τις πιο βαθιές αναμνήσεις μας - ο εγκέφαλος καταγράφει τις μυρωδιές πιο έντονα από ότι τις εικόνες...
Καλημέρες και να θέλω να σου πω ότι γράφεις υπέροχα!
neraida σ ευχαρισώ πολύ(με συγκινείς..αλήθεια), τίποτα δεν χαλάς όλα είναι όμορφα κι έχω κ τα πρώτα σχόλια στο blog μου και χαίρομαι:>
καλά? τοξοτης εδω και απογοητευση απο χθες.παλι καλα που υπαρχουν στο κενο,γιατι ψαχνω για οriginal γυναικες..καταλαβες? Τη ματαιοδοξια της διαισθησης τη νικαει παντα ο ερωτας.καταλαβες? φιλια και τα λεμε
Υπομονή ;)
μπράβο. Απλά και αληθινά.
ζ,καθε φορα καλυτερα,ι,πανω κατω,γη,καθε φορα πιο κοντα,α0,καθε βημα,β, μεγαλυτερο,ζγ,πιο ψηλα,πιο μακρια..αυτο,ζ,οχι το παραμυθι,το αλλο το...μπορει,η προσμονη,η ελπιδα,η λαχταρα,η αγωνια,η χαρα,η λυπη,ολες οι(η) πουτανες της ζωης μου..Σ'ευχαριστω!!!
νιώθω όμορφα που σε γνώριζω. ΤΊΠΟΤΑ παρά πάνω τίποτα λιγότερο.
Γνωρίζω... Λάθος τόνος. Τόνος= 1000 κιλά= ψάρι του πελάγους που με κρέμα γάλακτος γαμάει. Δοκιμασέ το.
Μουχαχα!
μ'αρέσει ο τόνος της φωνής σου κι αυτό το ποίημα σαν τα άλλα έχει πολύ καλή ροή.
Post a Comment