Κάτι κάνω..

Φεύγω,
και παίρνω μαζι μου ένα σίδερο σκουριασμένο να σιδερώσω
της ψυχής μου τα τσαλακωμένα χορτάρια

Τρέχω,
μαζί μ' ένα πετρωμένο πρόσωπο
απ' της Μέδουσας την ματιά

Φτιάχνω,
κύκλους
κύκλους μέσα σε κύκλους
και συνεχίζω

Αναπνέω,
γαλάζιο καπνό απ' το ηφαίστειο σου

Κοιμάμαι,
σ' ένα τρένο για τον πλανήτη Φέριο
κι έχω δίπλα μου μια εφημερίδα του 2003
με μια στάμπα κρασιου
απ' το ποτήρι σου


Σέρνω,
μια σακούλα χαρτοπόλεμο
απο κάποιο καρναβάλι

Γευματίζω,
σ' ένα τραπέζι πέτρινο με σκαλισμένα
πρόσωπα γνωστά

Τραυματίζω,
κάθε έναν εαυτό μου
μ'ένα κομμάτι μπαμπού,
το έκλεψα
απο έναν πίθικο

Ζαλίζω,
κάθε κύτταρο μου
και ύστερα του δίνω δραμαμίνη

Ροκανίζω,
το καλαμάκι του φραπέ
και στέλνω μηνύματα στο σύμπαν

ας προσπαθήσω λίγο ακόμη, και Υστερα γεννιέμαι πάλι..